Open NK Rapid jeugd 2009

Afgelopen zaterdag 14 November 2009 speelden 4 kinderen van onze club mee in het ONJK rapid in Eindhoven: Dennis (1996), Sandra (1997), Colin(1998) en Maaike(1999). Het ging heel goed, maar dat zal in dit verhaal wel blijken. Ik was om 6 uur al wakker want we moesten om 10:15 aanmelden. Om 7 uur vertrokken we (Dennis, Sandra, Papa en ik) op de fiets naar het station, en het regende zelfs niet. Dat was een meevaller. Op het station stond Chris al op ons te wachten. Tjerk Sminia was er ook, die deed mee in categorie 1989. In de trein gingen we vooral puzzelen, maar ook wat schaken. Tjerk haalde dankzij 3 keer terugzetten net remise tegen Dennis, en ik won van Dennis. Sandra won van Papa. We kwamen veel te vroeg aan, dus gingen we maar wat rondkijken/rondrennen. Colin was met de auto gekomen en was ook vroeg.

De eerste ronde speelt de sterkste helft tegen de onderste helft. Sandra had het dus zwaar en verloor. Dennis, Colin en ik wonnen makkelijk. Wat leuk was, was dat Rolf Corstjens voor de partij tegen mijn tegenstander riep dat hij heel vet ging verliezen. Dat gebeurde ook want ik won na 7 zetten een stuk. Dennis moest tegen een meisje en won uiteraard. In de tweede ronde moest Dennis weer tegen een meisje en won weer makkelijk. Colin en Sandra wonnen ook. Ik probeerde een truuk maar die klopte niet, en ik verloor een stuk. Later won ik wel een toren, maar in het eindspel van toren tegen paard, deed ik per ongeluk 3 keer dezelfde stand, en hij claimde remise. Dat vond ik niet leuk, maar Papa zei dat een remise in het begin best gunstig kan zijn. Papa, Sandra, en Dennis waren ondertussen patat aan het eten, en hadden ook al voor mij besteld. Toen Papa na de partij met mij aan het praten was omdat ik niet zo blij was, kwam de schoonmaakster bij onze tafel waar toen alleen nog Sandra was. Die zei niks toen ze alle overgebleven patat meenam om weg te gooien. Toen Papa en ik terugkwamen was dat geen leuke verrassing en Papa was niet blij met Sandra. Toen kreeg ik de patat van Sandra.
De derde ronde moesten we tegen sterke tegenstanders: Colin tegen Tycho en die speelden remise. Ik tegen Melchior en ik won. Mijn pionstructuur was slecht, maar mijn toren kwam binnen en die mepte er op los. Sandra verloor van Erwin die uiteindelijk vierde werd, en waar ze 3 weken geleden nog van gewonnen had. Dennis moest op het livebord tegen Stefan Beukema (2062), en hij won mooi. Hier is de partij:

Event "Open NK Rapid Jeugd 2009"]
[Site "?"]
[Date "2009.11.14"]
[Round "3.9"]
[White "B9W Stefan Beukema"]
[Black "B9Z Dennis Keetman"]
[Result "0-1"]
[ECO "B13"]
[PlyCount "121"]

1.e4 d5 exd5 Nf6 c4 c6 d4 cxd5 Nc3 Nc6 c5 Bf5 Bb5 g6 Nf3 Bg7 Ne5 Bd7 O-O O-O f4
Ne4 Nxd7 Qxd7 Nxe4 dxe4 d5 Rad8 Bc4 Na5 Bb3 Nxb3 Qxb3 Qxd5 Qxd5 Rxd5 Be3 Rfd8
Rab1 Rd3 Rfe1 Bd4 Bxd4 R8xd4 b4 Ra3 Rb2 Ra4 Reb1 e3 Kf1 Rd2 Rxd2 exd2 Ke2 Rxa2
b5 Rc2 c6 bxc6 bxc6 Rxc6 Kxd2 Ra6 Ke3 e6 Rb7 Kg7 Rb8 Ra2 Kf3 h5 Ra8 a5 Ra7 Kf6
h3 Ra3 Ke4 h4 Kd4 Ra2 Ke4 Rxg2 Rxa5 Rg3 Ra2 Rxh3 Rb2 Ra3 Rb8 Kg7 Rb2 h3 Rh2 Kf6
Rb2 g5 fxg5 Kxg5 Rf2 f6 Rf1 Ra4 Kf3 Rf4 Ke2 Rxf1 Kxf1 e5 Kf2 Kg4 Kg1 e4 Kf2 Kf4
Kf1 e3 Kg1 Kf3 Kh2 0-1

De vierde ronde moest Dennis toen tegen Roger Meng (2161), weer op het livebord. Dennis was niet bang, offerde op de tweede zet gewoon een pion, en het werd spannend maar Roger won deze dag alles. Sandra speelde remise tegen een tegenstander met een hogere rating dan zijzelf, dus dat was goed. Colin won makkelijk, en ik moest tegen Rolf Corstjens. Ik was vrij snel klaar en won vet. De tegenstander van Ankit Majhi stond totaal verloren, maar zette zijn loper op de onderste rij, en riep keihard schaakmat! Dat was heel grappig en toen gaf hij op. De vijfde ronde moest ik tegen Ankit en verloor helaas. Met 3.5 uit 5 leek het niet supergoed te gaan. Colin won van zijn sterkste tegenstander, de Belg Ben Tuerlinckx. Dennis verloor in een remise-eindspel van de sterke Fabio Bravo die uiteindelijk derde werd, en Sandra verloor ook. Een lange rokade dus voor de familie Keetman. De zesde ronde wonnen Colin en ik van een meisje, en Dennis van Brian Mollenkamp van schaakclub Koedijk. Sandra had niet haar dag, en verloor van een tegenstander met een hele lage rating. Colin stond toen alleen eerste, ik gedeeld vierde, en Dennis gedeeld vijfde.

De zevende ronde moest ik tegen de sterkste meisjestegenstander, Robin Engelberts. Ze sloeg een pion maar dat was niet goed, want ik pende toen haar paard, en won een stuk, en later de partij. Ik stond toen gedeelde tweede en was beste meisje. Dennis moest weer tegen een meisje, en onze ladykiller won uiteraard weer. Ze was niet blij want dacht remise te hebben in een eindspel van dame tegen pion, en bood dat steeds aan. Dennis weigerde steeds want ze had niet gezien dat toen Dennis haar dame liet halen, het daarna ondekbaar mat was. Dennis stond daarna derde. Sandra had een bye en Colin won weer en bleef dus eerste staan. De achtste ronde speelde Colin remise, en stond toen weer gedeeld eerste, samen met Tycho. Sandra verloor weer, maar Dennis won weer, en stond gedeeld 2/3 met Fabio. Zelf moest ik tegen de koploper Jorden van Foreest (1730) die een half punt voor me stond. Ik bood in het eindspel remise aan, want het was een eindspel met ongelijke lopers. Hij weigerde, en toen moest hij het zelf maar weten. Ik offerde mijn loper voor zijn vrijpion, en toen moest hij hetzelfde doen voor mijn vrijpion. Maar ik had gezien dat mijn koning dichterbij stond en ik was precies op tijd om zijn laatste pion te pakken en mijn pion te laten promoveren. Maar dat zag hij al aankomen en hij gaf het al op. Toen stond ik gedeeld eerste met Joris Gerlagh, waar ik de beslissende partij dan tegen zou moeten. Op een half punt stonden Jorden en Ankit.

De laatste ronde won Sandra snel, en eindigde op 3.5 punt op de 28ste plaats. Colin won snel, en Tycho verloor van Ben, zodat Ben tweede werd, maar Colin eerste! Chris kon al tevreden zijn. Dennis verloor helaas van Jan Cox die tweede werd. Dennis werd zelf vierde voor Stefan die vijfde werd. Ik was zelf als allerlaatste van de zaal bezig (met Joris dan). Ik speelde het Morragambiet en kreeg het initiatief. Ik kreeg een toren en een pion tegen twee stukken en toen stond het ongeveer gelijk. Dat moest wel want anders stond mijn paard ingesloten. Dat had ik misschien kunnen voorkomen als ik niet steeds bij Robin Engelberts was gaan kijken, of ze me nog kon bijhalen in de strijd om de meisjestitel. Het werd heel spannend, maar hij raakte eerder in tijdnood dan ik, en ik won een stuk. Daarna ging hij door de vlag. Papa en Chris konden aan mij niet zien wat de uitslag was, maar Papa zag wel aan Joris dat die niet gewonnen had. Maar ik kon ze vertellen dat ik gewonnen had, zodat Chris twee leerlingen had die kampioen werden!!!

Toen moesten we nog naar de prijsuitreiking en dat duurde best lang. Maar ik kreeg wel als enige twee bekers voor de eerste plaats: totaalkampioen en meisjeskampioen. Daarna snel weer naar de trein, en op het station eerst nog wat Turkse pizza's eten. Bijna alles was uitverkocht want er waren al veel schakers voor ons naar huis gegaan, maar er was nog wat voor ons over. Om 22:00 waren we weer in Heerhugowaard. Daar moesten we terug fietsen tegen de storm in, en natuurlijk begon het net te regenen toen we aankwamen op het station. Thuis ging ik meteen naar bed, want het was een lange dag, en tegen de storm infietsen was het allerzwaarst.

Verslag EK jeugd in Fermo

We vertrokken zondag om 10 uur met de bus en daarna met de trein door naar Schiphol. Om half twaalf waren we op schiphol waar we de anderen ontmoetten. We zijn met 21 spelers, 7 coaches en 8 ouders. Toen begon het wachten waar de eerste dag vooral uit bestond. We konden om half 2 het vliegtuig in, en vlogen naar Rome. Toen we aankwamen ontdekten we meteen al dat het erg warm is hier. Elke dag wel 30 graden. Daarna moesten we 3 uur in de bus naar de andere kant van Italie. Dat ging wel goed,we hadden gedacht dat het langer zou duren.

Het hotel zag er goed uit, we hebben een grote kamer, met een aparte woonkamer, 2 badkamers, 2 airco's, en 4 balkons met uitzicht op zee. De vloeren zijn van een soort marmer. We gingen om 9 uur eten, dat was best goed, het was pasta maar er was ook patat bij. Om ongeveer 10 uur ging ik slapen, en ik sliep prima. Papa sliep wat minder goed. De marmeren vloeren zijn mooi maar geven wel veel geluid, vooral in een hotel met veel kinderen. Ook kwam hij er achter dat het hotel naast een treinstation ligt, waar de hele nacht veel treinen langskomen. Ook is er een openlucht disco onder onze kamer, waar het lang gezellig bleef. Om een uur of 6 sliep hij dan toch, maar om half zeven kwam de vuilniswagen de lege flessen ophalen bij de disco, en het in de wagen gooien van die flessen ging voor hem niet ongemerkt voorbij. Die wagen komt volgens papa trouwens elke dag om half zeven maar dan slaap ik gewoon door.

Het ontbijt was wat simpeler dan bij andere toernooien, je kon kiezen uit brood met jam, of croissant met jam, of cracker met jam. En er is thee. Het ontbijt is elke dag hetzelfde. In de ochtend ging ik een half uur trainen met mijn coach Boris Friesen, en deed ik vooral blindoefeningen om de vakantiestemming kwijt te raken. Ook gingen we door het water lopen op het strand. Bij de lunch kon je kiezen uit pasta, of vis, of pasta met vis. Ik koos pasta. 

Om 2 uur gingen we met de bus naar de speelzaal. Dat duurt normaal ongeveer 40 minuten door de hoge heuvels, maar sommige dagen hebben we een chauffeur die het binnen 25 minuten redt langs de afgronden, waarbij hij soms wel een beetje door het gras langs de afgrond gaat terwijl hij met zijn mobiel aan het bellen is. Sommige ouders gaan daarom nu met de taxi in plaats van met de bus.

De speelzaal is een soort loods met een plat dak, waar ze wel koeling hebben in de speelzaal maar niet in de ruimtes voor de toeschouwers, die niet de zaal in mogen. In die ruimtes wordt het meestal niet warmer dan 50 graden, maar nooit minder dan 40. Om 3 uur moest je achter je bord zitten anders heb je meteen verloren, maar de partij begon pas 20 minuten later.

Gelukkig hoefden papa en mijn coach de eerste dag niet zo heel lang te wachten in die hitte, want ik was al na ruim 5 uur spelen klaar. Het was mijn langste partij ooit en van de Nederlanders waren er toen alleen nog 2 van 18 jaar bezig. Ik moest tegen de nummer 8 geplaatst, Agnieszka Dmochowska uit Polen. Ik verloor in het begin helaas 2 pionnen maar die won ik later terug. Toen verloor ik er weer 1, maar het was een eindspel met ongelijke lopers, dus het duurde lang. Toen waren we allebei moe, en won ik een stuk na ongeveer 80 zetten. Dat had zij denk ik niet gezien, maar de pionnen stonden toen heel ongunstig en zij kreeg een vrijpion. Het was moeilijk voor mij om de pion tegen te houden met mijn loper en toren, en ze haalde dame en ik verloor.

Toen moesten we met de bus terug, omdat we te moe waren om de partij meteen met Boris te analyseren. Terug gaat de bus ook langs andere hotels dus deden we er langer over. Pas na negen uur waren we terug in het hotel, waar we zouden analyseren met Boris, maar die was totaal uitgeput, vanwege het lang in de hitte zitten, en ook omdat hij een kamer heeft met uitstekend uitzicht op het station. Hij ging meteen naar bed. Papa en ik gingen eerst eten (pasta of vis, ik pasta dus en geen patat dit keer) en waren om een uur of 10 klaar. Toen zagen we de indeling voor de tweede ronde. Er doen 66 speelsters mee tot 10 jaar en van de toppers had er 1 verloren, namelijk Paula Wiesner uit Duitsland met rating 1904. Daar lootte ik dus tegen voor de tweede partij. Toen gingen we (nou ja ik) slapen. Papa bedacht deze nacht een truuk. De airco in onze slaapkamer maakt namelijk bijna meer lawaai dan de disco en de andere dingen. Dus door die aan te laten staan kon hij toch wat slapen. Boris gebruikte vanaf de tweede nacht oordoppen, dat hielp nog beter.

De volgende dag ging ongeveer hetzelfde. In de ochtend voorbereiden met Boris, daarna gingen we zwemmen (het strand is mooi en het water warm) en dan pasta eten en met de bus naar de speelzaal. Ik verloor weer. Ik speelde Caro Kann, maar zij kende het heel goed, waarschijnlijk had ze het zelfs voorbereid, want ze speelde de opening heel snel. Ik kon voordeel krijgen maar speelde niet aanvallend genoeg, en het bleef ongeveer 20 zetten gelijk staan. Toen werd er van alles geslagen, en deed ik het een keer niet goed en verloor ik na 25 zetten en ruim 2 uur al. Toen konden we na de analyse wel sneller terug om in het hotel weer pasta te eten.

De derde dag zaten we helemaal in het ritme. In de ochtend trainen met Boris, en daarna zwemmen. In elk geval met papa, maar meestal ook met Anna Maja, Sereyo en Diana. Als lunch uiteraard pasta met tomatensaus uit steeds hetzelfde potje. Ik moest deze dag tegen Leora Wadler. Alles aan deze partij was Schots. Mijn tegenstandster, de opening, en ik had ook een schotse rok aan. Ik kreeg van haar een armband met Scotland er op. Ik gaf haar zoals elke tegenstander een 3D kaart die ik zelf heb gemaakt. Ze was er erg blij mee. Ze speelde het Schots nogal scheef. Na Lc5 Le3 deed ze d6. Ik gaf haar een triple pion, ruilde dames, en won makkelijk en snel. We moesten nog wel wachten tot de eerste bus vol was voor hij naar de hotels vertrok. We zaten dus een half uur in een bus waar de airco niet aan kon omdat de bus niet reed.We zweetten verschrikkelijk, papa zat af en toe te denken om zijn t-shirt uit te doen, maar deed dat toch maar niet. Dat t-shirt kon dus in het hotel meteen uit, en hebben we ver weggestopt. 

Als diner weer pasta maar wel af en toe friet als bijgerecht. Daar moest je wel snel voor zijn want iedereen dook meteen op die schaal af. Na een tijdje ging ik maar vast bij de tafel staan waar die schaal werd neergezet voordat de schaal weer kwam. Toen had ik veel friet.

De volgende dag moest ik tegen Sona Asatryan uit Armenie. Behalve de partij was de dag hetzelfde als de anderen, behalve dat er weer geen friet was. De partij was goed. Ze probeerde over de h lijn aan te vallen nadat ik kort gerokeerd had in het Schots. Maar ik had het centrum, dus ze kon er niet makkelijk stukken bijhalen, en de aanval sloeg niet door. Ik viel haar paard aan,en als ze die weg ging halen kon ik een dubbele aanval paard doen. Toen zette ze met aanval op mijn paard haar dame weg. Ik viel met mijn paard haar toren aan waarna die toren weg moest. Toen sloeg ik haar paard. Ze kon toen mijn paard insluiten, maar die kon ik nog net dekken. Toen kwam mijn toren op de h lijn en won ik daardoor een toren of ze ging mat. Daarna dreigde ik weer met mat, en dwong ik dameruil af en gaf ze op. Hier de partij:

wit Maaike zwart Sona 1 - 0
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. d4 exd4 4. Nxd4 Bc5 5. Be3 Qf6 6. c3 Nge7 7. g3 h5
8. Bg2 d6 9. O-O h4 10. Nxc6 Nxc6 11. Bxc5 dxc5 12. Qf3 Qh6 13. Na3 Be6
14. Rad1 Ne5 15. Qf4 hxg3 16. Qxg3 Qf6 17. Rfe1 O-O 18. Nb5 c6 19. Nd6 Bxa2
20. Nxb7 Rab8 21. Nxc5 Rxb2 22. f4 Qe7 23. Na4 Rb3 24. fxe5 Qa3 25.Rd4
Rfb8 26. Red1 Rb1 27. Rxb1 Rxb1 28. Bf1 Be6 29. Rd8 Kh7 30. Qh4 Kg6
31. Rh8 Rxf1 32. Kxf1 Qc1 33. Kg2 Qd2 34. Qf2 Qg5 35. Qg3 Qxg3 36. Kxg3 *

De vijfde dag was nog wat warmer dan de eerdere dagen, maar verder ging het hetzelfde. Ontbijt met jam, trainen, zwemmen, pasta, bus langs de afgrond, spelen voor mij en zweten in een soort sauna voor papa, bloedhete bus terug, pasta en naar bed. Ik speelde tegen Gorica Asimovic uit Servie. Ze speelde Engels, dat kende ik helemaal niet. Ik stond wat beter, maar toen er veel geruild werd dreigde ze mat, en kon ik kiezen tussen een loper die bijna ingesloten werd of een dubbele aanval. Ik koos voor de loper, want die had ik nog kunnen redden met betere stand maar dat deed ik op de verkeerde manier. Nu kon ze iets aan mijn tegendreigingen doen en ik verloor de loper en de partij. Wel weer lekker pasta met tomatensaus gegeten.

De zesde dag was de rustdag. In de ochtend gingen we weer zwemmen. Bij de lunch behalve pasta weer vechten om patat, want iedereen is gek van al die pasta. Sereyo had op een blaadje geschreven PATAT omdat iedereen dat lekker vind. Toen nam de ober het blaadje mee en kregen we dus friet.

In de middag trainen met Boris en Sereyo en dit verslag maken. Ook weer zwemmen met dit keer heel veel van de groep. Dat was keileuk want er waren hele hoge golven. In de avond gaan we met de hele groep in een restaurant eten. Het is een pizzeria maar ik lust geen pizza, dus ik ga spaghetti bolognese bestellen. Morgen moet ik tegen een hele bizarre tegenstandster, namelijk Sofia Bizarro uit Italie.

De spaghetti bolognese op de rustzaterdag in het restaurant was prima. Alle anderen waren zo dom om pizza te nemen, maar de meesten waren niet erg blij met hun pizza. Er was gelukkig wel patat bij, dus iedereen had genoeg gegeten. Zondagochtend eerst weer training met Boris, en daarna duiken met papa en later Sophia en Lars in de hoge golven. In de middag mijn partij tegen Sofia Bizzarro. Ze deed na 7 zetten al bizar door 2 ezelsoren te maken. Ik won een pion en later de partij. Weer een warme busreis terug maar wel weer lekker pasta met tomatensaus gegeten. Daarna dalmuti en weerwolven spelen met de andere kinderen, zoals we de latere dagen steeds deden.

Maandag moest ik tegen Ana Raquel Bastos uit Portugal. Die had tegen Anna Maja een dik gewonnen stand, maar zette haar toen pat door te snel een dame te halen. Ik wist dus dat ze wel sterk was, maar soms niet goed nadenkt. Zij was bang in de opening en nam mijn gambiet niet aan. Toen stond ik al beter, en bleef dreigingen in de stand brengen. Uiteindelijk was er geen goede verdediging meer, en werd ze totaal afgemaakt. Wel een goede partij dus van mij. En de beloning: pasta met tomatensaus!

Toen stond ik op 4 uit 7 en mocht ik tegen tegen Mathilde Broly uit Frankrijk. Ik speelde weer Caro-Kann maar dat ging niet zo goed. Ik verloor een stuk door dubbele aanval lokken. Dat had ik nog wel met Boris geoefend, maar het ging toch mis. Jammer. Daarna had ik toch nog kans op remise maar ik had mijn paard niet moeten ruilen. Ik kreeg van haar een kleine eiffeltoren, dus het was toch een leuke dag. Wat ook grappig was, ik was mijn schoenen in de speelzaal vergeten. En na de partij mag je er niet meer in. Gelukkig kon papa in zijn beste Italiaans duidelijk maken dat ik mijn schoenen niet aan had, en mocht ik ze toch nog ophalen.

Het eten en de busreis was niet veel anders dan de andere dagen. Papa maakte weer de fout om zwaardvis te kiezen in plaats van pasta, en ja hoor. Hij had weer het zwaard, en vrijwel geen eetbare delen. Sommige mensen leren het ook nooit. Dit was wel de laatste dag dat we gingen zwemmen, want de laatste ronde begon eerder. Die laatste ronde moest ik tegen ene Judit uit Hongarije. Dat is een sterke speelster met rating 1660 die de eerste 3 partijen had gewonnen, maar daarna terugviel omdat ze tegen de top moest spelen.

De lunch op de laatste dag (voor mij natuurlijk pasta) was toch een beetje bijzonder, we moesten namelijk al om 11 uur lunchen. Ook het ontbijt was eerder dan normaal, namelijk om 8 uur, maar dan zijn papa en ik toch altijd al op. Anderen in mijn groepje zoals Sereyo (meestal om half 10), en Robin (nooit voor half 11) hadden daar wat meer moeite mee. Bij de lunch had Thomas Willemze (de delegatieleider) nog 3 verrassingen. Alle deelnemers kregen een paar schoenen. Sommigen sportschoenen, andere deftige schoenen, en ik had een soort leuke ballerinaschoenen. De tweede verrassing was ook goed. De groep van 21 had namelijk de dag ervoor opnieuw de ijsjesscore van 15 uit 21 gehaald. Dus kregen we weer ijs. De laatste verrassing was niet zo leuk. De volgende ochtend zou de bus terug al om 6 uur in de ochtend vertrekken, terwijl we pas tegen 2 uur terug zouden moeten vliegen. De organisatie zei dat we anders in de file zouden komen.

De partij tegen Judit Egyed ging goed. Zij was de enige die mijn gambiet wel aannam. Ik kwam daardoor in de aanval, en toen ze een keer niet actief genoeg verdedigde, sloeg de aanval door en won ik 2 pionnen terug. Daarna maakte ik het af. De partij duurde wel weer ruim 4 uur, maar omdat het niet zo heel warm meer was, vonden Boris en papa dat niet zo erg. Daarmee eindigde ik net als Anna Maja op 5 uit 9 en een gedeelde 18de plaats. Daar was ik heel blij mee.

In de avond gingen we met het groepje van Boris uit eten, dus met Sereyo en zijn moeder, papa en ik, Ankit en zijn familie en Boris. Alleen Robin en zijn vader gingen ergens anders eten. We konden bijna geen goed restaurant meer vinden want de vakantietijd was al voorbij. Maar het lukte toch en het eten was heel goed. Er stond geen spaghetti bolognese op de kaart, maar papa vroeg of ze het toch voor mij konden maken, en dat kon. We hadden allerlei lekkere dingen en het was nog heel goedkoop ook. Hadden we dat maar eerder ontdekt. 

Daarna op tijd naar bed want we hadden de wekker om 5.15 gezet. Ik sliep goed. Papa wat minder want in de kamer naast ons werd weinig geslapen. Daar zat namelijk Robin van Kampen die tweede was geworden bij het EK. Dan mag je het wel een keer laat maken. Dus papa ging al voor de wekker afging douchen omdat hij toch wakker was. Toen de wekker afging kon hij hem dus niet uitzetten. Ik sliep gewoon door, zelfs toen de wekker steeds harder ging. Toen papa onder de douche vandaan kwam was dus het hele hotel wakker behalve ik. Dat was mooi want nu was tenminste iedereen op tijd op. We mikten snel onze spullen in onze koffers die mama op de heenweg keurig had ingepakt. Ondanks dat we extra schoenen, en een EK shirt dat ik had gekregen, mee moesten nemen, paste alles op deze manier veel beter in de koffers. Nu gingen ze wel makkelijk dicht. We zaten vrij lang in de bus

omdat we ook allerlei spelers uit andere landen moesten ophalen. Nu snapten we waarom we zo vroeg weg moesten! We waren evengoed veel te vroeg op het vliegveld, dus konden we nog wel even spelletjes doen. Alle douanes en stewardessen keken vol bewondering naar de grote bekers die Robin, Lisa en Anne (2, 3 en 4 aan het eind) mee hadden. De reis liep goed. Daarna nog met de trein en de bus naar huis, en daar waren we tegen 6 uur. Om half zeven ging ik met mama, Dennis en Sandra mee naar de schaakclub. Leuk om wat bij te kletsen, maar ik had geen energie om nog een partij te spelen, en ging om 8 uur weer terug, en meteen slapen.