vrijdag 31 december 2010

Verslag kersttoernooi Nice




Dennis, papa en ik (Maaike) hebben in de kerstvakantie meegedaan aan het kersttoernooi in Nice. Eerst zaten we te denken om mee te doen in Groningen, maar dat duurde meer dagen. Toen het in Nederland ook nog begon te sneeuwen, besloot papa dat Nice eigenlijk een veel beter idee was.
Dag 1
We stonden eerste kerstdag om half zes op want onze vliegtaxi zou om kwart over 6 komen. Dat was nodig volgens die taxi, want onze vlucht ging om 5 over half 10. Om kwart voor 7 waren we dus op Schiphol, en om 5 over zeven waren we klaar met inchecken. Dat werd dus 2 en een half uur vervelen, want de koffer met de DS-en paste niet bij de handbagage, en toen had papa alleen zijn iPad er uit gehaald. Het vliegtuig was er op tijd, en ze zeiden dat ze klaar waren voor vertrek behalve dat er nog ijs van het vliegtuig moest worden afgehaald. Dat duurde nog een half uur extra, dus waren ze volgens mij eerst helemaal nog niet klaar voor vertrek! Als eten kregen we aan boord een broodje kaas en een krentenbol. Toen ik mijn eerste hap had genomen zei ik: “Dit is lekkerder dan ik gewend ben”. De tweede hap was echter kaas met ranzige gele boter, en het was dus toch net zo lekker als ik gewend was...
Ik moest dus tot in Nice wachten om wat te eten. In de avond gingen we bij een pizzeria eten. Dat was een groot succes. Ik had een enorm bord spaghetti bolognese, Dennis wou een champignon pizza, maar die zat vol met ham, wat hij niet lust. Papa had een pizza met heel veel kaas waar hij niet van houdt, en zonder tomaten waar hij wel van houdt. Dennis kreeg ook nog een verrassing van papa. Die ging namelijk zijn pizza snijden, en knalde met zijn hand tegen zijn glas jus d'orange aan. Dat kreeg Dennis dus, maar dan wel over zijn broek. Ik had een prima kerstdiner, de anderen iets minder...
Dag 2
Op tweede kerstdag begon het toernooi. Er werden in 5 dagen 7 partijen gespeeld. We speelden in 1 groep van 78 spelers waaronder 2 grootmeesters. Eerst moesten we de speelzaal zien te vinden. Eigenlijk zouden we in een groot hotel vlakbij ons hotel spelen, maar er waren problemen, dus speelden we in Nice noord, in het gebouw van de schaakclub. We gingen met de metro, en bij de metrohalte hing een kaart van de omgeving. Op die kaart vonden we ook het adres van de speelzaal. Volgens Dennis hing de kaart zoals je het voor je zag en moesten we dus naar links. Maar volgens papa is de bovenkant van een kaart altijd het noorden en moesten we dus naar rechts. Dat deden we dus, maar in Frankrijk blijken kaarten niet met het noorden boven te hangen! We moesten dus weer terug, maar waren ruim op tijd. We zaten alledrie in de onderste helft van het veld qua rating, dus hadden we geen hoge doelstellingen. Dennis wilde 4 uit 7 halen, want zijn rating is te laag, en die van de Fransen te hoog. Ik wilde daarom 3 en een half halen, en papa wou niet als laatste van ons 3 eindigen, of anders minstens 2 en een half halen.
We dachten dat het toernooi Zwitsers zou zijn, maar het was Frans want Dennis werd omlaag ingedeeld tegen 1505. Hij speelde niet best, won een pion, maar er zaten veel schaakjes in en hij verloor weer een pion. Het was een eindspel met allebei een dame en 4 pionnen, dat iets gunstiger was voor Dennis. De tegenstander maakte een fout, en verloor 2 pionnen. Toen ik kwam kijken, dacht ik: als Dennis maar niet f7 speelt, want dan is het eeuwig schaak. Maar hij deed dat toch, en toen gaf de tegenstander op!
Mijn partij tegen 1811 ging eerst wel OK. Hij deed een stukoffer, waarmee hij met pionwinst zijn stuk wilde terugwinnen door een penning naar mijn dame. Maar ik gaf mijn dame en 2 pionnen voor een toren en het loperpaar. Dat was in punten gelijk en stond wel goed, maar toen liet ik zijn dame op bezoek komen en dat was meteen verloren. Papa speelde tegen 1770 en was natuurlijk het langste bezig. Het ging lang gelijk op, maar in tijdnood maakte hij een fout en hij verloor.
Dag 3
De tweede speeldag moesten we 2 partijen. De eerste begon om 9 uur dus we moesten vroeg op. Eerst ontbijten in het hotel. Dit keer was het Dennis die zijn jus d'orange half omgooide, maar gelukkig niet over zijn broek. We wilden vandaag 4 punten halen. Papa en ik hadden een zwakke tegenstander, en we wonnen snel. Dennis moest tegen 2185, en liet weer zien hoe wisselvallig hij is. De eerste partij had hij veel moeite met 1505, maar nu ging het gelijk op. Het werd later een ongunstig toreneindspel waar Dennis een pion minder had, maar wel een veel actievere koning. Dat leverde eerst al een pion op toen de tegenstander het fout deed, waarna Dennis iets beter stond, maar het waarschijnlijk remise was. Maar Dennis maakte het hem zo moeilijk mogelijk in tijdnood en hij wist een pion te winnen. Daarna maakte hij het goed af. Een uitstekende start van de dag dus. De noodspeelzaal is trouwens erg krap. We zitten heel dicht op elkaar en ik kon nauwelijks uit mijn stoel komen om rond te lopen. De drankjes zijn wel heel goedkoop. Dat is in de stad wel anders. Water bij je eten kost 5 euro voor een halve liter. Volgens papa is dat in de Sahara nog goedkoper. Praten met de tegenstanders is heel moeilijk. Bijna niemand spreekt Engels en wij niet goed Frans. Ik had wel een leuk boekje met Franse vertalingen. Mijn favoriete zinnen zijn: “Heeft de kok last van haaruitval?” en “Ik heb overgegeven over mijn buurvrouw”. Maar eigenlijk hoefde ik maar 2 zinnen te onthouden: “C'est mon père qui parle français” (wat nauwelijks waar is), en: “C'est mon père qui paie” (wat gelukkig wel waar is). Frans is dus niet zo moeilijk.
Als lunch gingen we uit eten. Er zijn volgens het internet 665 restaurants in Nice, waarvan volgens ons minstens de helft een pizzeria is. Verder zijn er ook ongelooflijk veel apotheken. We gingen dus weer pizza eten, en namen voor de zekerheid er maar water bij, want dan is het niet erg als het over je kleren komt. Bij internationale jeugdwedstrijden krijgen de spelers altijd ijs als er in de ronde 75 procent wordt gescoord, dus kregen we ook nog een ijsje.
In de middag speelde ik tegen een jeugdspeler met 1945. Ik dacht dat hij 12 of zo was, maar later zag ik dat hij een leeftijdscategorie ouder is dan Dennis. Hij was alleen half zo groot. De partij ging gelijk op. Ik dacht een kwal te winnen voor een pion maar aan het eind van de combinatie kon hij nog iets doen waarmee hij de kwal terugwon. Ik verloor dus een pion en de partij.
Dennis moest tegen een vrij jonge speler met 2207. Dennis hield het lang gelijk maar aan het eind was de slechtere pionstructuur van Dennis te lastig. De tegenstander won later het toernooi met 6.5 uit 7! Nu was het trouwens wel grappig dat de speelzaal zo krap is. Dennis zat pal naast de Spaanse grootmeester Llanes Hurtado die het toernooi vorig jaar won, maar nu al een half punt verspeeld had en dus een bord lager dan Dennis speelde.
Om de 4 punten van de dag te halen, moest papa dus winnen. Probleem was alleen dat hij helemaal geen schaker is en tegen 1952 moest. Hij deed de moerastactiek uit het boek chess for tigers. Als je veel zwakker bent moet je zorgen dat het ingewikkeld wordt, en de partij een moeras wordt waarin beiden kunnen wegzakken. Ook de tegenstander deed daar aan mee, en offerde eerst een pion, dat werd een kwal, toen een dame voor een stuk. De tegenstander had ook de dame van papa ingesloten en een pion op de zevende rij. Het werd veel rekenen en ze maakten allebei een paar fouten, maar de tegenstander meer en papa won!
Dag 4
De derde speeldag hoefden we maar 1 partij. In de ochtend gingen we daarom de ruïnes van het oude kasteel bekijken. Die liggen boven op een heuvel aan zee. Je moest een flinke trap beklimmen maar dan had je ook een prachtig uitzicht op de baai, de stad, en de jachten in de haven. Wel een beetje jammer dat elke jogger in Nice ook die trap gebruikt, en je bijna omver loopt.
 
De rest van het verkeer in Frankrijk is trouwens ook best gevaarlijk. Niet alleen liggen de straten vol met hondenpoep, maar vooral de stoplichten zijn levensgevaarlijk. Papa had ons al voorgelezen uit zijn reisboek hoe die stoplichten zijn bedoeld om buitenlanders in de war te brengen. Het ging ongeveer zo: “Als je al een tijdje voor het rode licht staat te wachten komt er eerst een hoogbejaarde blinde
man met een stok aan die veilig oversteekt. Terwijl je nog keurig staat te wachten komt vervolgens een kleuterjuf die haar hele klas naar de overkant brengt. Nog later komt die blinde man weer terug van de overkant met twee volle boodschappentassen. Pas als die veilig terug is en je nog steeds staat te wachten gaat het licht eindelijk op groen. Juist als je dan oversteekt komt een bus op volle snelheid de bocht om gieren, en kan je nog net wegduiken.” Eerst geloofden we hem niet, maar nu hebben we gemerkt dat wij echt de enigen waren die zich iets van de stoplichten aantrekken!
We moesten vandaag tegen ruim 300 punten meer per persoon opboksen, dus de ijsjesscore van 2 en een half zou moeilijk worden. Ik moest tegen een Italiaan met 1888. Hij speelde wat te rustig, we rokeerden tegengesteld. We begonnen allebei een koningsaanval, maar hij nam zijn gemak, en ik probeerde zo snel mogelijk bij zijn koning te komen. Ik was er dus eerder en won!
Dennis moest tegen 2002, het ging redelijk, maar hij lette even niet op en verloor een kwaliteit. Maar zijn loperpaar gaf compensatie dus gaf de tegenstander de kwal weer terug. Toen stond Dennis nog maar iets minder maar trapte in een röntgenaanval en verloor.
Papa moest tegen een jeugdspeler met 2009. Omdat jeugd meestal een te lage rating heeft verwachtten we er niet veel van, maar papa bleef de hele tijd wat beter staan. Hij kreeg een eindspel met allebei 6 pionnen, maar zelf een goede loper tegen een paard. Hij speelde te lang op winst, verloor een pion en het zag er verloren uit. Maar het eindspel was heel spannend en wist hij precies op tempo remise te maken! Hij had dus al 2 en een half en zijn doelstelling bereikt. Dennis en ik hadden 2 uit 4. 
Dag 5
De volgende dag had ik een blunderdag:
 De avond ervoor was ik heel trots dat ik voor het eerst zelf de hotelkamer had opengekregen. Toen we wilden ontbijten kon papa de sleutel niet vinden en bleek die nog aan de buitenkant van onze deur te zitten!
 Toen we op de terugweg na de eerste ronde weer eens voor een stoplicht stonden te wachten riep Dennis: “Maaike, je staat midden in de hondenpoep.”
 Naast ons hotel is een restaurant waar elke dag allemaal zwarte dingen buiten in bakken liggen. Ik dacht dat het mislukte taartjes waren, maar het waren oesters.
 In het clubgebouw hangt een foto van iemand die dat ooit heeft bezocht. Papa: “Maaike, weet je wie dat is? Het is een hele goede schaker.” Maaike : “Nee, maar hij heeft wel een grote neus.” Papa: “dat is Gary Kasparov.”
Het schaken ging gelukkig beter. We moesten 2 partijen. Dennis voelde zich in de ochtend niet zo lekker en had ook nog pech dat hij tegen 2138 moest. Dat werd dus niks. Papa was deze keer zowaar niet als laatste klaar. Tegen een volwassene met 2010 deed hij weer de moerastactiek. De opening leek nergens op maar de tegenstander vond het ook moeilijk, en wist zijn voordeel niet vast te houden. Juist toen het een eenvoudige remisestelling was geworden haalde papa zijn normale niveau en liet gewoon een stuk slaan. Dus moest ik zelf maar zorgen dat het geen lange rokade voor ons 3 werd. Ik stond de hele tijd beter tegen 1842 maar hij verdedigde goed en ik kwam niet verder dan remise.
Ondanks dat het een noodspeelzaal was deed de verwarming het trouwens uitstekend. Het was er nog warmer dan op de hotelkamer en dat wil wat zeggen! In de middagronde hadden we eindelijk een keer tegenstanders van gemiddeld onze eigen rating. Dennis won snel en simpel. Mijn tegenstander van 1710 speelde saai, ruilde alles af, maar deed dat aan het eind niet goed. Toen won ik een pion, hij miste zijn tegenkansen en met een vrijpion won ik. Papa ging lang gelijk op maar liet zijn koning in het eindspel midden op het bord matzetten. Dan hoefde hij dus niet de ijsjesscore te betalen. Maar we waren hem nu wel voorbij! ik had ook mijn doelstelling van 3 en een half al bereikt. Alleen Dennis moest in de laatste ronde nog winnen om zijn doel van 4 te halen.
Dag 6

De dag van de laatste ronde stond er bij het ontbijt opeens een schaal met stukjes fruit. Daar nam ik een bakje vol van. Papa nam ook 2 stukjes van mij. Na het ontbijt voelde hij zich niet zo lekker maar hoefde net niet over te geven. In de speelzaal kwam een oude franse deelnemer op papa af en vroeg of wij uit Holland kwamen. Toen papa ja zei, ging de meneer in redelijk Nederlands verder en vroeg waar we woonden en of wij familie waren van de Keetmannen uit Winkel die hij gekend had. Toen papa zei dat wij uit Heerhugowaard komen zei hij dat hij daar geboren was, en Johannes de Leeuw heette!
We moesten vandaag weer tegen veel sterkere tegenstanders. Papa liet tegen 1816 zien waar hij werkelijk toe in staat is. Hij verloor binnen 3 kwartier en 11 zetten! Dennis moest tegen een Italiaanse vrouw van 2057. Hij dacht een mataanval te kunnen doen, investeerde 2 pionnen en dacht zeker een kwal terug te krijgen, maar daarna had ze nog een penning en won de kwal weer terug. Hij verloor dus.
Ik speelde tegen een Italiaan met 2200 maar hij zag er niet zo eng uit. Hij had eerder in het toernooi remise gespeeld tegen de Filipijnse grootmeester Sanchez en zat in het begin wat te glimlachen dat hij nu tegen zo'n klein meisje moest. Ik voelde me niet zo lekker maar speelde goed. Toen het een gelijkwaardig eindspel was met allebei een loper en een paard en zes pionnen zat hij er wel heel geconcentreerd bij! Het lachen verging hem helemaal toen ik het bord onderkotste. Papa nam me mee naar buiten, en zei dat ik rustig en diep adem moest halen. Maar ik zei dat ik aan zet was. Even later ging het iets beter, en gingen we op een ander bord verder. Een andere deelnemer vroeg aan papa: “Did she give up the game?”, Papa: “No, only her breakfast!”. Ik zei niet veel maar had bijna 1 van mijn favoriete zinnen kunnen gebruiken!
Toen ik er weer niet fris uitzag nam papa me mee naar buiten en zei dat ik ook best op mocht geven. Maar ik zei: “ik wil verder schaken” en kotste de stoep onder. Later werd ik nog een keer misselijk, en toen ik toen weer naar binnen ging deed ik in een nog steeds gelijk eindspel met nu allebei een loper, paard en 4 pionnen een verliezende zet. Nul punten totaal dus in de laatste ronde wat niet echt gunstig is met een Zwitsers toernooi. Papa eindigde op zijn doelstelling van twee en een half maar had wel 50% tegen 3 spelers rond de 2000. Dennis haalde 3 punten en niet zijn doelstelling van 4 maar had wel 5 tegenstanders van boven 2000 tot boven 2200 gehad. Zelf had ik precies mijn doelstelling van 3 en een half en dat was misschien vier geweest als ik niet ziek was geworden. Bovendien was ik de beste van ons drie, alhoewel Dennis een hogere TPR had.
Terug gingen we dit keer maar lopen en niet met de tram want we dachten dat ik van de frisse buitenlucht zou opknappen. Dat klopte want ik voelde me buiten wat beter. In het hotel was de lucht minder fris, zodat ik het raam openzette. Dat kwam goed uit, want ik kotste meteen uit het hotelraam, en gelukkig niet in de kamer.
In de middag moesten we nog 1 keer naar de speelzaal voor de prijsuitreiking. Ik dacht dat het wel weer ging, dus gingen we weer lopen. Onderweg bleek dat het toch niet zo heel goed ging, en ik liet wat herkenningstekens achter. Papa vroeg zich af waarom Klein Duimpje niet op dat idee was gekomen. We moesten een paar keer stoppen zodat ik kon uitrusten. Aan het eind moesten we ons dus nog haasten om in deze toestand op tijd te komen, maar we haalden het en de uitreiking liep toch uit. Dennis was de beste in zijn leeftijdscategorie en kreeg een standaardje en mocht een schaakboek uitkiezen. Zonder nadenken koos hij het enige Engelstalige boek. Daar was de boekwinnaar die als laatste mocht kiezen vast ook heel blij om! Ik was ook ruim de beste in mijn leeftijd maar kreeg daar geen prijs voor omdat iedereen maar voor 1 klassement een prijs kon krijgen. Dat was gunstig want ik won nu de prijs voor de beste in mijn ratingcategorie en dat was een beker en 100 euro! Ik moest een handtekening zetten dat ik de prijs had gekregen. Gelukkig hield ik bij de prijsuitreiking en het nemen van foto's alles binnen en ging ik pas terug in het hotel verder met mijn maag legen.

maandag 29 november 2010

Open NK Rapid Jeugd 2010

Op zaterdag 27 november stonden Dennis, Sandra, en ik (en onze ouders) om kwart voor zeven op want we gingen weer naar het jaarlijkse open NK rapid voor de jeugd in Eindhoven. Dat is een zwaar toernooi met 9 partijen van 20 minuten pppp, waar je wordt ingedeeld op geboortejaar. Vorig jaar was dat heel goed gegaan. Ik werd toen van mijn jaar kampioen van Nederland bij zowel de jongens als de meisjes. Dennis werd toen vierde en was voor het derde jaar achter elkaar bij de eerste vijf. Sandra deed het niet zo goed. Dit jaar wilde Dennis weer bij de eerste 5 komen, Sandra wilde 3.5 uit 9 halen, en ik wilde in elk geval meisjeskampioen worden.

Om kwart over zeven fietsten we door de kou naar station Alkmaar waar Halana Vlaming van schaakclub Bergen al op ons stond te wachten. De treinreis ging goed, maar we kwamen wel veel sneeuw tegen. We kwamen toch net op tijd aan. Dennis zijn groep was weer heel sterk bezet, met b.v. Roger Meng (2235), Stefan Beukema, en Jan van Overdam. Mijn jaar was iets minder sterk dan vorig jaar want toen moest ik, om eerste te worden, de laatste 2 ronden winnen van de sterke Jorden van Foreest en Joris Gerlagh, die er nu niet bij waren. De rest van het veld was er wel, en ook nog Nicola (Al) Capone (1901) uit België, die ondanks dat hij net als ik pas 11 is, dit jaar bij het WK tot en met 12 heel goed speelde, en b.v. een vol punt voor de Nederlands kampioen tot en met 12 Thomas Beerdsen eindigde. Dat zou dus wel een lastige tegenstander kunnen worden. Bij het open NK met langere tijd deze zomer had ik van hem verloren, en hij won dat toernooi ook.
De eerste ronde ging zoals verwacht. Dennis en ik werden omlaag ingedeeld en wonnen, Sandra werd omhoog ingedeeld en verloor. Mijn partij tegen Alexander (Herr) Flick, duurde lang, maar uiteindelijk sloeg mijn aanval door. De tweede ronde moest ik tegen een meisje en ik won. Dennis won ook weer, en Sandra verloor helaas op tijd. De derde ronde moest ik tegen Robin Engelberts, de sterkste meisjestegenstander (1826). Ze speelde goed, maar ik won een stuk door middel van voorbereidende zet, aanval op gepend stuk, en ik won. Dennis moest tegen Stefan Beukema, waar hij vorig jaar van won, maar dit keer verloor hij helaas. Sandra won wel.


De vierde ronde moest ik tegen Ankit Majhi, die vorig jaar tweede werd en waar ik toen van verloor. Hij is heel aardig maar ook heel klein, en daarom vindt Robin hem schattig. Ik weet niet wat Ankit daar zelf van vindt! Omdat ik de twee sterkste meisjestegenstanders al had gehad, en beide had gewonnen, deed ik snel remise, de partij was ook nogal saai. Achteraf was dat misschien niet zo slim. Dennis speelde ook remise, en Sandra won. Bij de vijfde ronde bleek dat er was ingevoerd dat Dennis gewonnen had, waardoor hij werd ingedeeld tegen de sterke Roger Mehra. Des te knapper was het dat hij won. Ik won snel. Ik stond wel goed, toen pakte hij zijn toren, die kon maar naar 1 veld. Alleen kon hij op dat veld geslagen worden, dat zag hij wel, maar dus te laat. Sandra verloor weer. In mijn groep speelde Ankit nu tegen Nicola Capone, en die laatste won helaas zodat hij op 100% bleef, en ik volgde als enige op een half punt.
De zesde ronde moest ik tegen Nicola. Ik speelde net als bij het ONJK het Morra gambiet. Net als toen kwam ik heel goed te staan. Toen verloor ik nog nadat ik had kunnen winnen, maar dit keer won ik mijn pion terug met een heel actieve stelling. Hij verdedigde goed, misschien had ik kunnen winnen, en toen ik nog 2 minuten had deden we remise, zodat ik een half punt achter bleef staan met 5 uit 6. Dennis en Sandra wonnen, en stonden op 4.5 uit 6, en 3 uit 6. Het ging dus heel goed.

[Event "Open NK Rapid 2010 Jeugd"]
[Site "Eindhoven"]
[Date "2010.11.27"]
[Round "6.9"]
[White "Maaike Keetman"]
[Black "Nicola Capone"]
[Result "1/2-1/2"]

1.e4 c5 d4 cxd4 c3 dxc3 Nxc3 e6 Nf3 a6 Bc4 Bc5 O-O d6 Qe2 Ne7 Rd1 Qc7 Bf4 Nbc6
Qd3 Ne5 Nxe5 dxe5 Bxe5 Qa5 Bd6 O-O e5 Re8 Ne4 Bxd6 exd6 Nd5 Qg3 Kh8 Qh4 f6 Rac1
Bd7 Bxd5 exd5 Nc5 Rac8 b4 Qb5 a4 Qc6 Qf4 b6 Nxa6 Qxa4 Nc7 Re4 Qd2 Qxb4 Qxb4
Rxb4 Nxd5 Rb5 Nc7 Re5 h3 h6 Re1 Rxe1 Rxe1 Kg8 Re7 Rd8 Nd5
1/2-1/2
 

De zevende ronde moest Dennis tegen koploper Roger Meng. Het ging prima, het werd een eindspel met allebei 3 pionnen, waarbij Dennis nog een loper had, en Roger een paard. Het was waarschijnlijk remise, maar Dennis had minder tijd over, en maakte daardoor een fout. Sandra verloor ook, maar ik won van iemand die nog niets had verloren, maar wel 5 remises had. Hij zei dat hij het niet verliezen vol ging houden, en hield nogal van ruilen, maar ik won een pionnetje en uiteindelijk het eindspel. Met nog 2 ronden te gaan stond ik 1.5 punt voor op het tweede meisje, dus ik ging nu ook maar eens denken aan het jongenskampioenschap.
De achtste ronde moest ik tegen Yassine Mouhdad waar ik, al sinds we 7 jaar zijn, jaarlijks mee om de titels heb gespeeld. Er gebeurde niets, hij wilde remise, maar ik niet. Toen maakte hij een fout, ik won een stuk en hij gaf meteen op. De meisjestitel was binnen, en ik hoopte dat Robin Engelberts deze ronde niet zou verliezen van Capone. Maar die boef won weer. Sandra won binnen 10 zetten, en had nu 4 punten, en haar doel overtroffen. Dennis was dik aan het winnen tegen Emma de Vries, maar hij had weinig tijd meer en bood daarom remise aan. Zij weigerde omdat ze op de klok wilde winnen. Echt flauw. Ze kwam daarmee wel aan de leiding bij de meisjes, maar verloor de laatste partij, en werd daardoor geen meisjeskampioen. Net goed! Als ze tegen Dennis wel remise had gedaan, zou ze in de laatste ronde denk ik een makkelijker tegenstander hebben gehad, en misschien wel eerste meisje zijn geweest!
De laatste ronde wonnen Dennis en ik makkelijk, en Sandra verloor. Capone won ook weer, en werd eerste met 8.5 uit 9. Ik haalde dit jaar 8 uit 9, en was daarmee ruim tweede. Ankit en Yassine werden 3 en 4 met 6.5 uit 8, zodat ik zoals zo vaak weer de enige Nederlandse naam in de top was. Vorig jaar had ik 7.5 uit 9 en was daarmee ongedeeld eerste. Dit jaar dus tweede in totaal met 8 punten, maar wel Nederlands meisjeskampioen en beste Nederlander bij de jongens en meisjes. Ik kreeg ook 2 mooie bekers. Onze groep had bij de prijsuitreiking grote lol, want voor de prijsuitreiking af was had nummer 5 Melchior zijn beker al gemold. Alleen Nicola zat er nogal chagrijnig bij, maar die spreekt dan ook geen Nederlands en dan duren prijsuitreikingen wel heel lang. Dennis haalde dit keer iets minder punten dan de vorige 3 jaar, maar was toch nog gedeeld vijfde. Sandra haalde 4 uit 9, wat ook prima was. 

 
Na afloop reisden we door naar oma in Heerlen, want de volgende dag was in Sittard het DSM (Dennis, Sandra, Maaike) rapid toernooi. Dat werd weer een lange dag, waar we aan het eind toch wel moe werden. Dennis begon daar trouwens erg goed. Hij wist niet tegen wie hij in de eerste ronde moest, maar won snel een stuk en later de partij. Toen we aan hem vroegen tegen wie hij gespeeld had, had hij zoals meestal geen idee. Alleen dat het een zwakke speler was die heel lang doorspeelde met een stuk minder. Later zagen we dat die tegenstander 2185 had! Uiteindelijk kwamen we om 10 uur weer op station Alkmaar aan, waarna we nog ruim een half uur moesten fietsen terwijl het nog veel kouder was dan op zaterdag. Maar het was toch wel weer een leuk weekend vol schaken.

Alle eindstanden en foto's zijn te vinden op http://www.nbsb.nl/NKrapid2010.php




zondag 15 augustus 2010

Verslag ONJK 2010

Dennis, Sandra en ik hebben meegedaan aan het ONJK in Hengelo, van 9 tot en met 14 Augustus. Ik speelde bij de D tot en met 12 jaar, en Dennis en Sandra bij de C tot en met 14 jaar. Sandra had een van de lagere ratings, en had als doelen om veel lol te hebben, en veel te weerwolven, en misschien ook nog 3 punten te halen (uit 9). Dennis wilde net als vorig jaar minstens 6 punten halen, en bij de eerste 10 komen. Ik moest 13 partijen, en ik wou in elk geval eerste meisje worden, en ook in totaal hoog eindigen, met 9 punten, want dat past goed bij die 3 en 6. Die 9 punten zouden wel moeilijk zijn, want ik ben niet zo goed met 3 partijen op een dag, en met korte bedenktijd.

We vertrokken met papa en mama met de bus naar Alkmaar. Daar was al de eerste tegenvaller, want de spoorbrug stond open, en kon niet meer dicht. Onze trein kon dus niet komen en we hadden het eerste half uur vertraging al te pakken. De trein naar Hengelo had later ook vertraging waardoor we onze bus konden missen, maar die haalden we nog net, zodat we om kwart over 1 op de UT Twente aankwamen. We kwamen wel eigenlijk te laat bij de inschrijving, maar toen ik mijn naam noemde, zeiden ze: Aha, Maaike Keetman, we dachten al, waar blijft ze. We konden ons dus nog inschrijven, en daarna zeiden ze tegen elkaar: nu moeten alleen die en die nog komen, maar daar hebben we niks van gehoord, dus die zullen wel niet komen, en ze stopten met wachten.

De indeling van de eerste ronde duurde heel lang. Bij de C was er wel snel een indeling, en Dennis en Sandra zaten naast elkaar en misten elkaar dus net. Maar er kwam nog iemand bij die te laat was, en toen moesten ze wel tegen elkaar. Bij de zaal van de D stonden alle kinderen op tijd voor de deur te trappelen, maar de indeling was nog niet klaar, dus lieten de arbiters in de zaal de deur op slot. Daar stonden we dus een half uur op een kluitje terwijl de kinderen steeds onrustiger werden, en de arbiters lekker rustig samen in de grote zaal zaten. Eindelijk kwam de indeling, en ik moest tegen de gevaarlijkste tegenstandster dacht ik voor de eerste plaats bij de meisjes, namelijk Fatima Nasibova uit Azerbeidjan. Ze had geen rating, en daarom werd ze precies tegen mij ingedeeld, maar ik dacht dat als ze daar helemaal vandaan komt om hier te schaken, dan moet ze wel goed zijn. Tijdens de partij hoorden papa en Chris dat zij en de jongen uit Rusland ingedeeld waren zonder rating, maar eigenlijk allebei rond 1900 zaten. Ze waren dus heel blij dat ik won. Toen ik de partij liet zien, dacht papa alleen dat ze ongeveer 1200 had, en helaas bleek dat verder in het toernooi wel te kloppen. Maar toch een goede start tegen wat ik dacht dat een concurrente was. Dennis won makkelijk van Sandra.
Daarna bracht Chris ons met de auto naar ons vakantiehuisje, want hij zat in het hotel op de UT, maar kwam de eerste dag bij ons eten. Van vorig jaar wisten we dat het ongeveer 40 minuten fietsen was, maar dat is over fietspaden. Nu gingen we met de auto over de snelweg, en deden we er net zo lang over. We hadden een huisje op villapark Eureka, daar zaten we vorig jaar ook, net als Silvia van der Werff, die er nu ook weer was. Daar gingen we dus elke dag mee spelen. Het huisje was inderdaad meer een villa. We hadden 2 badkamers, en 3 toiletten, en 3 slaapkamers, met op allemaal een TV. Verder hadden we een Finse sauna, en een infraroodsauna, een 2 persoonsbubbelbad, een turkse stoomdouche, een gewone douche, een solarium, en nog veel meer. Papa wou dit huisje maar van al deze dingen hebben we alleen de douches gebruikt. 



Elke dag stonden we om 7 uur op want de partijen begonnen om 9 uur, en we moesten 40 minuten fietsen, dus gingen we steeds om 8 uur weg. Echt vakantie dus voor papa en mama, want normaal gaat de wekker om half zeven. Zo vroeg was het vrij koud dus ik had 2 t-shirts aangedaan. Mijn fiets was een damesfiets die eigenlijk iets te groot was. Ik kwam dus steeds vrij moe bij de speelzaal aan. Mijn tegenstander in de tweede ronde was Brian Bruggeman, en hij was 7 minuten te laat. Ik won makkelijk en Dennis en Sandra ook. We hadden na 2 ronden dus nog steeds de maximale score. De derde ronde speelden zowel ik als Dennis op bord 1. Ik speelde tegen Nicola Capone, de kampioen van Belgie, met rating 1905. Ik offerde een pion voor de aanval, en kreeg daardoor een heel mooi paard op de zesde rij. Ik kon vrij makkelijk de winst forceren, maar zag het niet want ik wilde toen mijn andere paard er ook nog bij halen. Daarna kreeg hij tegenspel, en ik wou niet ruilen, want ik stond nog steeds een pion achter. Maar dat had ik wel moeten doen, want nu werd zijn tegenaanval te sterk, en ik verloor. Nicola won later het toernooi.

Dennis moest tegen Stijn Gieben en begon zoals bijna altijd met een pion te offeren. Die won hij later terug, en daarna nog een pion, waarna een voor Dennis winnend toreneindspel op het bord kwam. Toen gaf Dennis remise, want hij zag niet snel hoe het verder moest, en dacht dat een toreneindspel toch altijd remise zou worden. Stijn won het toernooi, en speelde verder alleen remise tegen de meisjeswereldkampioene. Sandra verloor de derde partij. Ik moest die dag nog een extra partij spelen, weer tegen een Belg. Ik was aan het winnen, maar ik was heel moe, en had het heel warm, en het werd nog remise. Pas na de partij merkte ik dat ik nog steeds allebei de t-shirts aan had, en dat het daarom dus zo extreem warm was.

In de avond gingen we naar een pizzeria waar we het jaar ervoor ook geweest waren. Maar ze waren op vakantie en zouden pas een dag later terugkomen. Gelukkig was de supermarkt er naast en gingen we pasta eten. Dinsdagavond was de enige keer dat we iets aan voorbereiding deden. Dennis moest namelijk tegen Catheleijne Sanders en ik wist dat die Caro-Kann speelt. Papa liet zien hoe hij daartegen een keer met mat in 10 had gewonnen. De voorbereiding duurde dus 3 minuten. Op de derde zet week ze af, en het werd remise. Verder hebben we dus maar niks voorbereid.

Dennis speelde ook de andere partij die dag remise, weer met een toreneindspel met een pion meer. Sandra verloor op woensdag de eerste partij, maar won de tweede, en zat dus goed op schema met 2 uit 5. Zelf won ik eerst in 17 zetten van Felix Jenn uit Luxemburg met 1760. De ronde daarna won ik in 19 zetten van Sena Ozdemir. Daarna moest ik tegen Joris Gerlagh. Tegen hem had ik de beslissende partij bij het NK rapid gewonnen, maar nu lette ik in de opening niet op, en verloor een pion, en later de partij. Het was deze keer nog warmer in de speelzaal, maar ik had gelukkig maar 1 shirt aan. We gingen eten bij de wok, en het was heel lekker. Later spraken we iemand die daar in de keuken gewerkt had, en die zei dat ze daar nooit meer wilde eten.

Op donderdag moesten we maar 1 partij. Ik moest tegen de Belg Vadim Jamar. Dat bleek een vriend te zijn van Capone want die boef had mijn opening tegen Nicola samen met hem bestudeerd. Hij speelde de eerste 10 zetten heel snel, maar daarna deed ik het denk ik niet volgens de theorie, want hij begon heel lang na te denken. Op zet 23 had hij een uur gebruikt en was zijn tijd op, en had ik dus gewonnen. Sandra had weer een te sterke tegenstander en verloor. Dennis moest tegen Sereyo Bekkink uit Hoorn. Daar heeft hij al vaak tegen gespeeld en ze zijn ongeveer even sterk. Sereyo had het Morra gambiet voorbereid, maar dat speelt Dennis niet meer altijd. De tweede zet van Dennis was dus een tegenvaller, en het werd snel remise. In de middag hoefden we niet te schaken, en gingen we zwemmen met Silvia bij het villapark. Bij het avondeten gingen we pizza halen, want die waren terug van vakantie.

Op vrijdag verloor Sandra in de ochtend maar scoorde in de middag haar derde winst. Haar doelen waren dus bereikt want met de lol en het weerwolven zat het ook wel goed. Dennis won de eerste partij en speelde daarna remise tegen een sterke Duitser. Het moeilijkste was daar het remise aanbieden want de Duitser verstond het niet. Bij de derde poging lukte het. Dennis stond dus op 5 en een half, en had nog steeds niets verloren. Zelf had ik een matige dag. Eerst remise tegen Maarten van Harten, dat was nog wel goed. Er zat een vlieg op ons bord toen ik remise aanbood. Maarten hoorde het wel maar hij lette meer op de vlieg. Hij pakte zijn dame, en ik dacht wat gaat hij nou voor zet doen, want de dame ging naast het bord. Hij probeerde met de dame de vlieg te meppen, maar miste. Toen ging de vlieg op mijn paard zitten, en probeerde ik hem met mijn rol snoepjes te meppen. Ik raakte de vlieg niet maar wel een paar stukken die omvielen. Toen deden we lachend remise.

Daarna moest ik tegen een Duitser. Ik speelde Morra, maar won mijn pion terug op het verkeerde moment. Ik had niet gezien dat bij het terugwinnen al mijn actieve stukken werden afgeruild. Hij stond toen actiever, en won. De derde partij moest ik tegen Twan van der Togt. Hij bleek uit Rusland te komen, zodat ik heel wat landen had gehad. Hij kreeg 2 paarden op h1 en g1, en ik won. Ik stond nu op 7 uit 11, en was beste meisje met een punt voorsprong op de andere meisjes. Ik had ook veel meer weerstand, want als een van de anderen gelijk kwam, won ik meestal, en dan verloren zij meestal tegen een even sterke tegenstander als ik had. Daarna moest ik tegen een sterkere en kwamen ze weer bij.

Vrijdagavond gingen we barbecuen bij Halana Vlaming, die met ons 3 het jeugdteam van onze club vormt, en die bij haar tante in Hengelo logeerde, samen met haar vader en broer. Het was heel lekker en heel gezellig. Er was heel veel eten met als toetje wel 1000 aardbeien.

De laatste dag moest Sandra tegen Maud waar we veel mee speelden. Dat werd dus snel remise, en met 3 en een half had ze haar doel overtroffen. Dennis moest tegen Rosa Ratsma, en hij was jarig. Dat werd aan het begin nog even gezegd, dus hij werd heel veel gefeliciteerd. Dat was niet zo goed voor zijn concentratie, want hij offerde zoals normaal eerst een pion, maar liet even later zo maar een stuk slaan in zijn eerste partij als veertienjarige. Daarna gingen ook de dames er nog af, maar ze stond matig op de zwarte velden. Dennis offerde een toren voor haar zwarte loper, en een pion. Hij stond dus een toren achter voor een vrijpion, maar zijn zwarte loper was toen het beste stuk van het bord. Hij won een volle toren terug, en stond dik gewonnen, maar maakte een rekenfout, gaf zijn vrijpion weg, en het werd remise. In plaats van gedeeld derde werd hij nu gedeeld achtste (officieel negende) met 6 uit 9. Wel de doelstelling bereikt en niets verloren, dus toch niet slecht.

Zelf moest ik de laatste dag 2 partijen. Eerst tegen Rolf Corstjens, die een veel lagere rating heeft als ikzelf. Hij speelde niet zo goed, verloor een aantal tempo's door met zijn paard heen en weer te gaan, maar toen zag ik een aanval op een gepende pion over het hoofd, en verloor. Toen stond ik dus gelijk met Emily Mes in het meisjesklassement, en moesten we de laatste ronde tegen elkaar. Ze speelde de opening die ik zelf ook speel, maar ik kwam beter te staan, en won. Ik was dus open Nederlands meisjeskampioen, maar met 8 punten en de elfde plaats haalde ik als enige niet alle doelen. Ik was dus niet helemaal tevreden, vooral de laatste 2 dagen hadden beter gekund. Ik werd ge-interviewt door Jarno Witkamp die elke dag leuke verslagen schreef over de D-groep in het toernooibulletin.

De prijsuitreiking duurde heel lang. Het duurde vooral lang voordat het begon. De man die de prijzen uitreikte had veel moeite om uit te vinden hoe hoog iedereen was geeindigd, vooral als mensen gelijk eindigden. Hij had nog meer moeite met de namen van de winnaars, maar dat was wel logisch. We begonnen met de jongsten, daar won bij de jongens Nathaniel Faybish, maar het was hem niet duidelijk dat dat een jongen was. Bij de meisjes won daar Uliya Heydarova. Bij de E waren de namen ook al zo moeilijk. De eerste 2 waren Anna Maja Kazarian en Robby Kevlishvili. Bij de D dus Nicola Capone, en ik. Mijn naam was dus de eerste die hij goed kon uitspreken, en toen ik naar voren kwam, hoorde ik mensen in het publiek zeggen: He, een Nederlandse! Ik kreeg een enorme beker, die we lastig mee konden nemen met de bus en de trein, maar Chris kon hem alvast met de auto meenemen, net als een deel van onze andere bagage.

Op zondag wilden we teruggaan, maar het bleek dat er dan geen bussen rijden, dus zijn we maar op maandag teruggegaan, en kon ik op zondag dit verslag maken. Wie meer wil weten over het toernooi kan alle uitslagen, partijen, en bulletins vinden op www.onjk.nl. Hier alvast de 2 partijen die we tegen de toernooiwinnaars speelden, en hadden moeten winnen:
[Event "ONJK 2010"]
[Site "Universiteit Twente"]

[Date "2010.08.10"]

[Round "3"]

[White "Maaike Keetman"]

[Black "Nicola Capone"]

[Result "0-1"]

[ECO "B21"]

[WhiteElo "1738"]

[BlackElo "1905"]

[PlyCount "100"]

1. e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3 dxc3 4. Nxc3 d6 5. Bc4 Nf6 6. Nf3 e6 7. O-O Be7 8.

Qe2 O-O 9. Rd1 Bd7 10. Bf4 Ne8 11. Rac1 a6 12. e5 d5 13. Bd3 Nc7 14. Bb1 Re8

15. Qc2 g6 16. Ne2 Nc6 17. Ng3 Rc8 18. Bh6 f5 19. Qe2 Kf7 20. Nd2 Bg5 21. Bxg5

Qxg5 22. a4 h5 23. Nf3 Qh6 24. h4 Rg8 25. Ng5+ Ke7 26. f4 Rgd8 27. Qe3 Rb8 28.

Qc5+ Ke8 29. b4 Rdc8 30. b5 axb5 31. axb5 Nd8 32. b6 Na6 33. Qe3 Qf8 34. Nh7

Qb4 35. Nf6+ Ke7 36. Rxd5 Rxc1+ 37. Qxc1 Qxb6+ 38. Kh2 Bc6 39. Rd6 Nf7 40. Rd1

Qc5 41. Qb2 Qb4 42. Qf2 Qc5 43. Qb2 b5 44. Ba2 Nc7 45. Ne2 Rd8 46. Rb1 Kf8 47.

Nc3 Kg7 48. Rc1 Qe3 49. Rf1 Rd2 50. Nd1 Qe2 0-1
 



[Event "Euro Chess 2010 - C-groep"]
[Site "?"]
[Date "2010.08.10"]
[Round "3.1"]
[White "Gieben, Stijn"]
[Black "Keetman, Dennis"]
[Result "1/2-1/2"]
[WhiteElo "1955"]
[BlackElo "1760"]
[PlyCount "93"]
[EventDate "2010.??.??"]

1. e4 d5 2. exd5 Nf6 3. c4 c6 4. Qa4 Bd7 5. Qb3 Qc7 6. Nc3 g6 7. Nf3 Bg7 8. d4
O-O 9. g3 Re8 10. Bf4 Qc8 11. Bg2 cxd5 12. Ne5 Nc6 13. Nxc6 bxc6 14. cxd5 Nh5
15. Be3 Rb8 16. Qa3 Qb7 17. dxc6 Bxc6 18. Bxc6 Qxc6 19. O-O Qb6 20. Na4 Qb4 21.
Qxb4 Rxb4 22. b3 Bxd4 23. Rad1 Bxe3 24. fxe3 Nf6 25. Rd3 Rc8 26. a3 Re4 27. h3
Rc7 28. b4 Nd7 29. Rfd1 Ne5 30. Nc5 Rc4 31. Rd8+ Kg7 32. R8d5 Nc6 33. Rd7 Rc8
34. R1d2 Ne5 35. Rd8 R8xc5 36. bxc5 Nf3+ 37. Kf2 Nxd2 38. Rxd2 Rxc5 39. Rd7 Ra5
40. Rxe7 Rxa3 41. e4 Kf6 42. Rb7 a5 43. Ra7 a4 44. h4 Ra1 45. Ra5 a3 46. Kg2 a2 
47. g4 1/2-1/2

maandag 1 februari 2010

Corus 2010

Dit jaar deden mijn broer Dennis, zus Sandra, en ikzelf mee aan het Corus toernooi. Het ging behoorlijk goed, maar dat zal zo wel blijken. Het begon met de weekendvierkamp voor Dennis. Hij speelde in groep 5 (1700-1800). De eerste partij verloor hij, maar de andere 2 won hij makkelijk. Hij werd daardoor gedeeld eerste/tweede en won 20 Euro!
Toen moest ik beginnen in de tienkamp. Het begon op vrijdag en 's morgens moest ik nog naar school tot 10 uur. Toen ging ik naar huis, en werden mama en ik opgehaald door Chris. We waren te vroeg want dat moesten we om in te schrijven. Ik had gevraagd om in een hogere groep te mogen spelen omdat mijn rating te laag was. Ik mocht 2 groepen hoger en zat in groep 6B (1600-1700). Toen ging ik een tosti eten, en moesten we een poosje wachten. Toen ging ik naar mijn groep toe, en zag daar 1 vrouw en 8 oude mannen (behalve 1 dan). Danielle uit mijn groep was ook blij dat ze dit keer niet alleen met oude mannen in de groep zat. De meeste van mijn groep leken het wel leuk te vinden dat ik er ook in zat, maar sommigen keken een beetje moeilijk. Hun clubgenoten keken des te vrolijker, vooral die van Reinier Thierry waar ik de eerste ronde tegen moest. Ik had trouwens ook veel clubgenoten om me heen, dus ik hoefde niet bang te zijn voor al die vreemde mannen. Maarten, Karel, Adri, Emiel en Siem zaten vlakbij, en kwamen vaak kijken, dus ik was wel veilig. Chris kwam natuurlijk het meeste kijken.
De eerste partij ging niet zo goed. Ik kwam in een penning terecht, deed het niet goed, en verloor een stuk. Later sloeg hij een pion die ik expres in had laten staan, en toen kwam zijn paard ingesloten te staan. Hij gaf daarom zijn loper voor een pion, maar daarna liet hij zijn paard weer insluiten want hij dacht dat hij kon promoveren, maar ik was precies op tijd. Ik won dus uiteindelijk.
De volgende dag gingen we met Dennis en Sandra en papa met de trein, want Dennis en Sandra deden mee met het rapidtoernooi. Dennis speelde in groep 1, en Sandra in groep 2. Dennis won de eerste ronde van een FM uit Duitsland met rating 2200. Daarna verloor hij van de vriendin van Loek van Wely (2100+). Maar daarna won hij nog van 2 spelers van boven de 2000, dus Dennis had een heel goede dag, en stond iets van vijfde. Sandra had het zwaar maar wist 1 potje te winnen. Mijn tweede partij ging prima, want hij was niet zo zuinig met zijn pionnetjes. Ik won er 2, en daarna nog een stuk. Toen gaf hij op. Ik analyseerde de partij met Ted van de Noord-Hollandse training, en ik bleek goed gespeeld te hebben. Terug gingen we met Chris die weer was komen kijken. Thuis bleek dat er op deze dag een foto stond op de Corus website (dag 7) waar Chris en ik op te zien zijn.
Zondag weer heen met de trein, papa, Dennis, en Sandra. Dennis speelde nu tegen de zus van de vriendin van Loek (ook 2100+). Hij was aan het winnen, maar toen kwam Loek kijken, en was de tijd van Dennis bijna op. Hij gaf dus maar remise. De andere 2 partijen tegen 2000+ spelers, waaronder de vader van Jeroen Piket, verloor hij helaas. Maar 50% tegen gemiddeld zo'n 2100 was toch heel goed. Sandra deed het goed, en haalde nog 2 punten. De laatste partij was bijzonder. Sandra had ongeveer 2 stukken en een toren geofferd voor een mataanval, maar die sloeg niet door. In tijdnood gaf de tegenstander toch zijn dame weg, en had Sandra weer winstkansen. Zijn vlag viel, maar Sandra zag het niet en ze speelden verder, maar Sandra kon moeilijk een plan vinden. Na een tijdje zei de tegenstander dat zijn vlag gevallen was, en dat het remise was, omdat het een remisestand leek te zijn, en Sandra niet verder kwam. Maar natuurlijk kun je dat niet meer claimen als je vlag al gevallen is. Sandra had dus toch gewonnen omdat ze nu wel wist dat zijn vlag gevallen was. Toch vulde de tegenstander remise in op het papier, en durfde Sandra daar niet tegen te protesteren. Maar papa durfde dat wel, en Sandra won dus toch.
Toen ik bij mijn bord aankwam zat daar al iemand van de krant te wachten voor een interview. Op maandag stond ik dus in de krant samen met andere mensen van het toernooi. Dat was leuk. Ook stond er een foto bij van de hele speelzaal. Overal zat iedereen keurig op zijn plek, alleen op 1 plaats stonden veel mensen om een bord en zag je de spelers niet. Dat was dus mijn bord, waar mijn clubgenoten en die van mijn tegenstanders vaak kwamen kijken. Mijn partij was redelijk. Ik verloor een pion, maar door mooie tactische trucjes er in te brengen won ik daarna een kwaliteit voor nog een pion. De stand was daarna gelijk, en we deden remise. Terug gingen we weer mee met Chris, maar eerst gingen we nog een tijdje bij de grootmeesters kijken.
Op maandag moest ik in de ochtend weer naar school, en daarna snel met Chris weer naar Wijk aan Zee. Ik moest tegen Danielle, en trapte in een openingstruc. Het leuke was dat dat zij het ook niet zag, maar toch verloor ik er snel door. Dinsdag ging beter. Ik won een kwaliteit maar miste daarna eeuwig schaak, en het werd remise. Ik stond dus op 3 uit 5, en dat was best goed.
Woensdag speelde ik mijn leukste partij. Het was een mooie aanvalspartij met een leuk offer op de 21ste zet. Hij kon nog een kwaliteit geven, maar dat zag hij niet, en hij verloor zijn dame. Hier volgt de partij:

Maaike – Steef van Amersfoort 1- 0

1. e4 e6 2. d4 d5 3. e5 c5 4. c3 Nc6 5. Nf3 Bd7 6. Be3 Rc8 7. Be2 Qc7 8. O-O

Nh6 9. Nbd2 Nf5 10. Bd3 cxd4 11. cxd4 Nxe3 12. fxe3 Be7 13. Rc1 Qb6 14. b3 g6

15. Qe2 O-O 16. Qf2 f6 17. exf6 Bxf6 18. Qg3 Bg7 19. Ng5 Ne7 20. Qh4 h5 21.

Bxg6 e5 22. Bh7+ Kh8 23. Qxh5 Qh6 24. Nf7+ Kxh7 25. Nxh6 1-0


Na afloop kreeg ik als beloning een zak snoep van Steef. Dat was heel aardig! Samen met Ted en Chris heb ik de partij bekeken, en zij waren ook tevreden. Donderdag was een rustdag en ik stond tweede.
Op vrijdag was de auto van Chris kapot, dus heen reden mama en ik mee met Emiel en Eric. Ik moest tegen de koploper, de 88 jarige Jo Clarijs. Ik moest 's morgens gewoon naar school, en 's middags zou de school een leuk uitstapje maken. Maar ik kon helaas niet mee. Ik probeerde er niet aan te denken, maar kwam al na een zet of 5 moeilijk te staan doordat ik een aanval van een pion op een gepend stuk overzag. Ik wist het nog mooi te keepen, en het bleef gelijk, maar zijn stukken stonden erg actief, en de mijne minder. Ik had een kwaliteit kunnen geven voor een pion, dan stond ik juist actiever. Maar dat deed ik niet en toen verloor ik mijn dame, en gaf op. Jo won dus de groep. Terug gingen mama en ik mee met Karel want die was ook snel klaar.
Zaterdag hoefde ik niet naar school en speelde een goede partij tegen Dirk Kruiper. Ik won 3 pionnen maar het eindspel was toch nog lastig, want hij had een gevaarlijke vrijpion. Maar ik wist het mooi te winnen.

Maaike – Dirk Kruiper 1 -0
[
1. e4 c6 2. d4 d5 3. exd5 cxd5 4. Bd3 Nf6 5. Nf3 e6 6. O-O Bd6 7. Nc3 a6 8. Bg5

h6 9. Bh4 Nc6 10. Re1 g5 11. Bg3 Bxg3 12. fxg3 g4 13. Ne5 h5 14. Nxc6 bxc6 15.

Qd2 h4 16. gxh4 Rxh4 17. Qg5 Nh7 18. Qg8+ Nf8 19. g3 Rh5 20. Rf1 f5 21. Rae1

Qf6 22. Qxg4 Qh6 23. Qe2 Ra7 24. Rxf5 Rxf5 25. Bxf5 Rg7 26. Bd3 Qf6 27. Qe5

Qxe5 28. Rxe5 Ke7 29. Na4 Nd7 30. Re3 a5 31. Bf5 Nf8 32. Nc5 Kd6 33. Bh3 Re7

34. Ra3 Nd7 35. Nxd7 Bxd7 36. Rxa5 e5 37. Bxd7 Rxd7 38. dxe5+ Kxe5 39. Kf2 Ke4

40. Ra4+ d4 41. c3 c5 42. cxd4 cxd4 43. Ke2 Rh7 44. h4 Rg7 45. Ra3 Rb7 46. Rb3

Rc7 47. Kd2 Rf7 48. a4 Rf2+ 49. Ke1 Rc2 50. a5 d3 51. a6 Ke3 52. Kf1 Rf2+ 53.

Kg1 Ke2 54. Rb8 Rf1+ 55. Kg2 Rf2+ 56. Kh3 d2 57. Re8+ Kf1 58. Rd8 Rf6 59. a7

Ra6 60. Rxd2 Rxa7 61. h5 1-0


Na de partij werd ik ge-interviewd door Monique van de Griendt van de organisatie. Er kwam een stukje op de Corus-website over mij, en Paula Wiesner die ook 10 jaar is. Tegen haar had ik ook op het EK in Fermo gespeeld. Na het interview mocht ik met Monique achter de schermen kijken. Ik zag de grootmeesters analyseren in hun eigen analyseruimte. Die zaal was niet veel bijzonders, maar ik vond het wel heel leuk.
Eenmaal thuis gingen we op internet kijken. Er was iets heel raars, namelijk 1 partij in mijn groep was in 0-0 ge-eindigd. De volgende dag bleek dat de witspeler het briefje nog in zijn notatieboekje had zitten. De uitslag kwam toen toch nog goed. Op zondag won ik vrij makkelijk. Ik wikkelde af naar pionwinst en als hij daarna ook nog een pion sloeg, deed ik een dubbele aanval. Hij trapte er in en ik won snel. Ik eindigde dus op 6 uit 9, op de tweede plaats. Ik won 40 Euro, en had een TPR van boven de 1750. Niet slecht want mijn rating was 1436. Van mijn prijzengeld wou ik een boek kopen voor Chris, want die had steeds gereden. Maar het boek was niet bij Corus te krijgen. Thuis bestelde ik het op internet want daar was een site die er nog 3 had. Helaas kregen we na 2 dagen bericht dat het boek ook daar was uitverkocht. Nu staat er op de site dat ze er nog 2 hebben!
Corus was dus een heel leuk toernooi, en ik hoop dat ik volgend jaar weer bij de tienkamp kan meedoen.