Tata Steel Chess deel 1

Een van mijn favoriete toernooien is weer begonnen: de Tata tienkampen. Daarvoor krijg ik namelijk vrij van school! Bij andere toernooien mag ik van mijn ouders meestal geen vrij vragen omdat ik dan moe terugkom, maar hier kan ik gewoon thuis slapen. Maar verder is het natuurlijk ook een mooi en goed georganiseerd toernooi! Zoals gewoonlijk doet Colin van SV Heerhugowaard ook weer mee, en worden we gebracht door Chris Holdorp waar we al jaren mee trainen. Ik was ingedeeld in groep 3C met oa Jarno.

Voordat we begonnen zag ik al weer veel bekenden zoals Robby en Lucas die bij elkaar in groep 3H zaten. Dat vonden ze niet erg, want zo zeiden ze: “dan is er tenminste 1 in de groep die net zo gek is als ik!” Toen later groep 3C opgeheven werd en ik ze kon vertellen dat er nog iemand in hun groep net zo gek was als zij, waren ze heel verbaasd: “Zit jij in groep 3?” Robby wou meteen mijn rating weten, die inderdaad veel te laag is voor die groep, maar ik was vorig jaar gepromoveerd. Zo te zien vond hij het niet zo leuk dat er iemand met zo'n prutsrating in zijn groep zat. Lucas leek zich alleen af te vragen hoe dat nu met zijn norm moest...

Maar nu zaten dus wel de 3 ongeveer 12-jarige Nederlandse talenten uit groep 3 bij elkaar. Zelf speel ik niet zo heel vaak tegen hen, dit jaar verder waarschijnlijk alleen op het NK C, maar Robby en Lucas komen elkaar dit jaar denk ik tegen op het NK D, NK C, EK, WK, en nog wat andere toernooien. Ook is het de vraag wat de rest van de groep ervan vindt. Jarno was in elk geval blij dat hij niet in de kleutercrèche was terecht gekomen, en mijn club- en groepsgenoot Henk noemde het al een trainingsgroepje. Hij zorgt er met wat andere deelnemers trouwens wel voor dat de gemiddelde ervaring in de groep toch wel normaal is, al zou je in het geval van Henk niet meteen verwachten dat hij meer dan 2 keer zo oud is als wij 3 samen.

Dat wij 3 anders zijn dan de andere deelnemers bleek al snel: ik pakte tijdens de partij een “Snelle Jelle” uit mijn tas. Dat is een soort ontbijtkoek. Lucas, die naast me zat, deed niet veel later hetzelfde. Robby zag dat, en haalde er toen ook 1 uit zijn tas! Daar zaten we dan met zijn drieën hetzelfde te eten. Een van de anderen in onze groep liep wat rond, en een man leunde toen de hele tijd op zijn stoel om naar die partij te kijken. Ik vroeg me al af waarom hij maar naar die partij bleef kijken, tot de tegenstander een zet deed, en de man op de stoel ging zitten! Zo is het de eerste dag altijd weer wennen aan de gezichten in de groep!

Ik won de eerste partij van Henk. De kansen wisselden af en toe, maar in het eindspel kon ik hem positioneel verslaan door mijn koning leuk binnen te laten komen! Er spelen 22 Waagtorenspelers in de tienkampen, dus die kwamen veel kijken bij dit onderlinge duel. Dat ze nu 2 spelers in 1 keer konden volgen, scheelt meer dan je zou verwachten, want er willen zo veel mensen meedoen aan dit toernooi dat het vrij krap is in de zaal, en je dus niet makkelijk bij de borden komt.

De tweede dag zaten Lucas en ik uiteraard weer veel te kletsen. Dat is vaak heel grappig. Hij zit niet op school, en wil daar dus van alles over weten. Zo vroeg hij bijvoorbeeld of we op school nou de hele dag opstellen moeten maken! Ook was hij op de tweede dag natuurlijk zijn notatieboekje al kwijt, ik begrijp toch niet waarom zo veel schakers altijd van alles kwijt raken! Wat me ook opviel was het verschil tussen Lucas en zijn broer Jorden die vaak bij zijn partij kwam kijken. Waar Lucas bijna altijd lacht, kijkt Jorden altijd serieus naar het bord. Maar Jorden speelt wel heel goed, dus misschien moet ik dat ook maar eens gaan doen... Deze dag was dat echter niet nodig: ik won snel en makkelijk, en ging zowaar met 2 uit 2 alleen aan de leiding!

Na mijn partij ging ik bij het rapidtoernooi kijken, waar Sandra en mijn vader aan meededen. Hij stond te praten met Joop die bij Sandra in de groep speelde. Die vroeg aan mij wat ik gespeeld had, en toen ik zei dat ik gewonnen had, berekende hij dat we dan niet tegen elkaar zouden moeten. Dat leek me sowieso al onwaarschijnlijk omdat ik in de tienkamp speel en hij in het rapidtoernooi, maar het bleek dat Sandra en ik weer eens door elkaar werden gehaald! Dat gebeurt vaak, ook al is ze anderhalf jaar ouder en lijken we niet op elkaar. Op de club worden we zelfs ook wel eens door elkaar gehaald, vooral door de jonge jeugd. Die kijken naar de rating en Luuk dacht daarom dat ik zeker 16 was, en Sandra ongeveer 12! Maar dat was nog niet zo erg als op de rapidavond op de club toen Dirk zijn zoon had meegenomen. Toen vroeg iemand aan hem: “Is dat nou je zoon?” Waarop Dirk heel cool antwoordde: “Nee, dat is Dennis!”

De derde ronde verloor ik vrij dom van Avni Sula die na Robby de hoogste rating heeft. Ik kwam erg goed uit de vreemde opening, maar toen ik zag dat mijn ene loper ingesloten kon worden, zette ik daarom mijn toren opzij, maar kon hij daardoor mijn andere loper insluiten. Dat was makkelijk te voorkomen en had ik eerst wel gezien, maar was ik helaas vergeten! Sandra en mijn vader kwamen kijken, want die waren al klaar met het rapidtoernooi, maar ze zagen mij nu dus alleen met een hopeloze stelling. Ik gaf dan ook vrij snel op.

Bij het rapid speelde mijn vader tegen Henriët die vertelde dat ze eigenlijk gestopt was met schaken. Toen hij zei dat hij met zijn dochter bij het rapid was, vroeg ze meteen: “Maaike Keetman?” Hij was er met Sandra, maar ze kende dus wel mijn blog omdat ze nog af en toe schaaksite leest! René Olthof was er ook, zodat we uiteraard weer foto's hebben voor het blog!

Toen we terug gingen bleek het hard te sneeuwen, en was er zelfs een soort van sneeuwstorm bezig. Maar gelukkig heeft Chris een goede auto, en door ook heel langzaam rijden kwamen we toch weer veilig thuis. Omdat het zo lang duurde gingen we laatste letterwoord spelen met schakers. Dan noem je een schaker en moet de volgende een schaker noemen waarvan de naam begint met de laatste letter van de vorige naam. Er was een duidelijk verschil tussen Chris, Colin en ik aan de ene kant, en Sandra en mijn vader aan de andere kant. Als ik bv grootneester Edouard uit de B groep noemde kwamen zij aanzetten met een naam als (Lydia) Dubbeldam. Maar op die manier ging de tijd toch wel snel voorbij!