dinsdag 20 september 2011

ronde 9: net niet

Vandaag een kort blog want vannacht om 2 uur vertrekken we al weer naar huis. Bovendien was ik vandaag vroeg op en had ik weinig geslapen. We hadden ook maar een korte voorbereiding, want we moesten de laatste ronde vroeg spelen, en bovendien moest Merijn helpen bij de voorbereiding van Hugo, zodat zijn spelers over de andere coaches werden verdeeld.
Het was vandaag alles net niet. Hugo was aan het winnen maar heeft toch nog verloren. Dat was het verschil tussen plaats 1 en 8. Anna Maja won wel maar eindigde net als zesde. De snor van Ted zou er af gaan als iemand bij de eerste 5 eindigde, maar dat lukte dus net niet.
Zelf speelde ik vandaag tegen de Russische Svetlana Tishova. Bij winst vandaag mochten Lucie en ik van onze vaders weer in de bal over het water lopen. Bovendien zou ik bij winst gedeeld bij de eerste 10 komen. Ik stond het grootste deel van de partij beter, wikkelde af naar een eindspel waarvan ik dacht dat het goed zou zijn, maar het was remise. Ik deed toch nog een winstpoging, die zou lukken als zij het fout zou doen, maar dat deed ze juist niet, en ik heb daardoor toch nog verloren. Maar weer geen remise dus dit toernooi! Bovendien duurde het toernooi op deze manier lekker lang, want ik was als een na laatste klaar van alle partijen. Na mijn partij was een andere partij nog een paar minuten bezig, en toen ging het licht uit in de zaal.
Hopelijk  mag ik volgend jaar weer meedoen, en kan ik dan weer bloggen,


ronde 8: gigagolven

Bij ronde 8 was de laatste kans om in zee te zwemmen, want de laatste ronde begint eerder. Maar het mocht niet, want er waren enorm hoge gigagolven. De eerste paar rijen strandstoelen waren zelfs overspoeld. Dus gingen we maar weer in het zwembad.
Ik moest vandaag eindelijk weer eens tegen iemand uit mijn eigen gewichtsklasse, namelijk Katarzyna Dwilewicz. uit Polen. Ze was heel aardig, want ik kreeg ook een cadautje van haar, namelijk een folder over haar stad en een portemonneetje.
De partij was redelijk. Het werd wat onoverzichtelijk, ze ging de fout in, en ik won. Ik heb nu dus 5 punten uit 8 partijen, en nog steeds geen remise. Ook bij mijn vorige EK had ik geen remise, en toen had ik 5 uit 9. Bij mijn eerste EK, 3 jaar geleden, speelde ik nog wat saaier, en had ik wel een remise. Toen scoorde ik ook maar 3.5 punt. Dus 5 uit 8 is nu best goed. Van onze groep heeft er nog steeds 1 kans om kampioen te worden, namelijk Hugo. Hij heeft al 6.5 uit 8, en staat daarmee gedeeld eerste!
Zoals bij bijna elk toernooi ben ik weer mijn vest verloren. Bij mijn eerste EK gebeurde dat zelfs twee keer. Deze zomer bij eeen toernooi in San Diego ook weer, en misschien nog wel bij meer toernooien. Het was dus gewaagd dat ik hem gister meenam naar de speelzaal, want ook bij mijn partij uit de derde ronde was ik hem al vergeten, maar toen had papa het gezien. Dit was de tweede keer dat ik hem dit toernooi meenam, en papa zou weer opletten dat ik hem na de partij nog had. Hij was dan ook heel trots dat ik hem uit de speelzaal had meegenomen. Toen we naar het hotel liepen, zei hij nog dat ik hem aan moest doen, omdat ik hem anders kwijt zou raken. Maar ik hield hem stevig vast, en kon hem dus niet verliezen. Maar in het hotel ben ik hem toch ergens kwijt geraakt, en de mensen van het hotel hebben hem niet gevonden.

maandag 19 september 2011

ronde 7: een moldavisch poppetje

Na de voorbereiding gingen Lucie en ik weer zwemmen in het zwembad. Het was wel weer koud maar dat losten we nu op door er in 1 keer in te springen. We doken naar schelpen op de bodem, en daarbij zagen we ook een drinkglas op de bodem van het zwembad. Er zat een barst in, maar het was gelukkig verder wel heel. Ook zagen we een man met een tatoeage als een t-shirt.
Bij de lunch deed Catheleijne zout en peper op een ijsje maar dat mocht niet van Merijn, die het afpakte en weggooide. Toen ik een ijsje wou nemen roken we een enorme vislucht waardoor het ijsje niet meer zo lekker smaakte. Het bleek een van de Nederlandse spelers te zijn die vis had gegeten. Later hoorden we waarom de lucht zo erg was: hij ging nu maar een tandenborstel kopen want die had hij niet meegenomen!
Na de lunch ging ik weer een spel doen met papa. Dit keer speelden we Zeus en Hera. Ik won weer, dus dat was een goed voorteken voor mijn partij. ik had een hele gunstige indeling, namelijk tegen Galina Lesnic. Dat was de bibliothecaresse waar Anna Maja in de tweede ronde tegen had gespeeld. Die partij was niet makkelijk maar ze had wel een leuk moldavisch poppetje van haar gekregen! Ze zag er dit keer minder oud uit dan 35, maar nog steeds veel ouder dan 12. Het leek er op dat ze dit keer geen poppetje bij zich had maar vlak voor de partij kreeg ik er toch 1!
Voor de partij kreeg iedereen een boek genaamd Chessschool 4, wat speciaal voor dit toernooi gemaakt was. Mijn partij was erg goed. Ze speelde in de opening een keer een wat mindere zet, waardoor ze zich moeilijk kon bevrijden. Ik kwam heel goed te staan, pakte het loperpaar en door een pionoffer werden al mijn stukken actief en won ik een kwaliteit. Meteen daarna werden de dames geruild, en haar stukken konden niet meedoen en toen won ik snel. Hier is de partij:

[Event "Ek jeugd"]
[Site "Albena"]
[Date "18 sep. 2011"]
[Round "7"]
[White "Maaike"]
[Black "Galina Lesnic"]
[Result "1-0"]
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. d4 exd4 4. Nxd4 Bc5 5. Be3 Qf6 6. c3 Nge7 7. g3 Bb6 8.
Bg2 O-O 9. O-O Re8 10. Na3 d6 11. Ndb5 Rd8 12. Nc4 Rd7 13. Nxb6 axb6 14. Qd2
Na7 15. Nd4 h6 16. f4 Rd8 17. e5 dxe5 18. fxe5 Qxe5 19. Rae1 Qd6 20. Qf2 Rf8
21. Bf4 Qd7 22. Rd1 c5 23. Nc6 Qe8 24. Nxe7+ Qxe7 25. Bd6 Qe8 26. Bxf8 Qxf8 27.
Qxf7+ Qxf7 28. Rd8+ Kh7 29. Rxf7 Kg6 30. Rff8 Rb8 31. Bh3 Kh7 32. Bxc8 Nc6 33.
Bf5+ g6 34. Rf7#
1-0
Na de partij ging ik met papa uit eten want we wilden wel eens wat anders dan het hotel-eten. Het was heel lekker maar ik nam nog wel een toetje in ons hotel. Ook hebben we allebei ee t-shirt gekocht, dat hebben we liever dan een tatoeage.

zaterdag 17 september 2011

ronde 6, weer omringd

Gister op de rustdag gingen we wandelen, zwemmen, een beetje trainen, en het leukste was dat Anna Maja, Lucie en ik in een soort enorme bal gingen zitten. Die werd dan gevuld met lucht en dan mocht je 10 minuten lang op het water lopen! Helaas bracht ik er weinig van terecht, maar het was wel heel erg leuk.
Vandaag gingen we na het voorbereiden weer zwemmen. Maar toen Lucie en ik er pas net in waren dreef een kwal vlak naast ons, bijna tegen Lucie aan. Dat vonden we nogal een eng idee, want Lucie was al eens eerder gestoken door een giftige kwal, en toen moest ze naar het ziekenhuis. We gingen dus maar zwemmen in het zwembad van het buurhotel. Dat was best koud maar ook wel erg leuk. Ons hotel heeft geen eigen zwembad ook al is het volgens de organisatie een 4-sterren hotel terwijl het buurhotel, wat je goedkoper kon huren, volgens hun 3 sterren heeft. Vandaag kregen we een folder van een toernooi dat volgend jaar ook in Albena wordt gespeeld, en daar heeft ons hotel opeens ook 3 sterren. Maar eigenlijk wisten we dat al via internet.
Het eten vandaag was matig. Lucas probeerde van de lunch nog wat te maken door chocopasta over zijn spruitjes te doen, maar dat was niet zo lekker. Toen probeerde hij zout en peper in zijn koffie, maar die was toen nog niet lekker genoeg, dus deed hij er ook maar een spruitje in. Toen heeft hij wel wat slokken genomen!
Ik moest vandaag tegen Nino Jalaghonia uit Georgie. Zij heeft geen hoge rating maar is wel al WFM, omdat ze vorig jaar derde werd bij het EK tot 10 jaar. Dat betekent dus dat ze nu hooguit 11 is, alhoewel ik haar eerder als 14 of 15 inschatte. Er kwam dit keer geen georgische coach langs alhoewel er wel weer georgische meisjes aan beide kanten van me zaten. De partij ging lang gelijk op met een onduidelijke stand. Toen ik het in tijdnood wat duidelijker probeerde te maken door af te wikkelen naar een stelling waarvan ik dacht dat die gunstig was, bleek dat toch niet zo goed te zijn. Ik verloor dus helaas.

vrijdag 16 september 2011

ronde 5: omringd door georgiers

Vandaag wilden we weer zwemmen. Net toen we aankwamen moest iedereen er uit en mochten we er niet in. Want de stroming was te sterk. De andere dagen mocht het wel maar dan moest er per kind onder de 15 een ouder bij zijn. Dus hebben bijvoorbeeld Evie en Sophia ons al een keer geadopteerd. Op een andere plek mocht je wel zwemmen maar daar zagen we een hele grote kwal op het strand liggen. Lucie en ik gingen daarom maar niet zwemmen. Jammer, maar we begrijpen het wel want we hadden al opgezocht waarom het de zwarte zee heet. Dat is namelijk omdat er in de oudheid heel veel schepen zijn vergaan. Gelukkig waren we hierdoor wel op tijd bij de lunch.
Ik had vandaag een sterrendag: een shirt met heel veel sterren erop, en ook sterrenoorbellen in. Hopelijk speelde ik dan ook de sterren van de hemel. Na de lunch ging ik met papa een spel doen: mr Jack. De sterren werkten want ik had heel snel gewonnen, terwijl ik normaal altijd verlies.
Daarna weer de normale routine: om half 3 verzamelen in de hal, waar Ted aan alle coaches vraagt of die groep compleet is. Iedereen is altijd compleet, alleen Sipke weet het meestal niet. Daarna nog 5 minuten wachten op Jorden zoals gewoonlijk.
Ik moest vandaag tegen de georgische Nino Dakhundaridze. Naast me zaten aan beide kanten ook georgische meisjes. Voor de partij komen Thomas en Ted altijd langs om wat grapjes te maken. Ook de coach van de georgische meisjes kwam langs en hield een kleine toespraak waar ik niets van kon verstaan. Maar Anna Maja zat een paar borden verder en kon het wel verstaan. Dus achteraf zei ze wat het betekende: "Ga nu rechtop zitten, borst vooruit, steek je hand uit naar je tegenstander, doe in jezelf "Aargh" en schud de hand stevig alsof je zegt: ik ga je inmaken". Misschien niet precies zo, maar wel in die richting.
In de opening wilde ze het centrum afpakken maar dat was niet goed en ik won een pion. Later stond ik ver voor, en gaf mijn dame voor een toren plus loper zodat er een ongelijk lopereindspel op het bord kwam met 3 pionnnen meer voor mij. Dat vond ik wel cool want dan kon Ted in de sterkte-zwakte analyse die de coaches altjd maken ook iets over eindspel zeggen. Ik maakte het eindspel goed af.
In plaats van de ijsjesscores gingen we vandaag uit eten. Want we kunnen in het hotel bij het eten gratis ijs krijgen. De meeste kinderen hadden pizza maar Thomas Willemze en ik hadden spaghetti bolognese. Dat hebben ze in het hotel ook, maar dan zit er nauwelijks saus op. We kregen heel veel en het was heel lekker. Ik had het niet helemaal op, maar ik had wel meer gegeten dan Thomas. Toen vroeg Lucas die naast me zat of hij het mocht hebben ook al had hij al een pizza op. Dat mocht en hij at het met mijn bestek razendsnel op. Thomas had wat van hem over was al aan Robby en zijn vader gegeven, maar toen was er nog steeds over, en toen kreeg Lucas ook daar nog van.
Vandaag is de rustdag en gaan we veel zwemmen en leuke dingen doen, en ook wat schaken. Morgen moet ik tegen een andere georgische Nino, dus ik ga deze keer opletten of ze "Aargh" doet van te voren, want dat had ik gister gemist.

woensdag 14 september 2011

dag 4: gekke namen

Vanochtend hoorde ik dat onze meisjes tot 14 gister niet bij de jongenspartijen mochten kijken omdat hun broeken te kort waren! Nu begrijpen we ook beter waarom de meisjes tot 16 en 18 helemaal in een andere zaal spelen als de andere deelnemers! Tot 12 vinden ze het gelukkig nog geen probleem.
Vandaag zat ik aan het bord naast Anna Maja, terwijl we in het hotel ook kamers naast elkaar hebben. Zij mocht tegen een van de kleinere Turkse reuzinnen, maar deze viel wel mee want ze zag er nog best oke uit voor een reus die bijkbaar onder de 12 is. Ik mocht tegen Mai Narva uit Estland. Dat is juist een heel klein schattig meisje. Ik denk dat het enige meisje dat nog kleiner is Lili heet! Er zijn trouwens nog een paar leuke voornamen: bijvoorbeeld Beste uit Turkije, ik hoop dat ik tegen haar de betere ben, en Margarita uit Italie, die doet ook aan iets Italiaans denken. Mai heeft een rating van 1640 maar had wel van een van de mama's uit Azerbeidjan gewonnnen. Dat zijn enorme meisjes waarvan de namen beginnen met Mama, en die ook nog eens heel sterk zijn.
Mijn partij was best spectaculair maar niet heel goed. Ik rokeerde lang, zij kort. Ik offerde materiaal en liet mijn koning bloot staan, omdat ik dacht een winnende aanval te krijgen. Ik kon ook wel in het voordeel komen, maar deed het niet goed, en ik verloor dus. Jammer, hopelijk morgen beter. Verder is er niet echt iets gebeurd vandaag, dus er valt ook niet zoveel te vertellen.

dinsdag 13 september 2011

dag 3, een echt konijn...

Vandaag was gelukkig bijna iedereen weer beter. Alleen Anna Maja en haar moeder waren vannacht nog ziek. Volgens het hotel lag het aan een virus, maar de meesten van ons denken dat het in het eten zat. In elk geval dan niet in het vlees want Ted is vegetarier en was ook ziek. Ik eet van alles heel veel en heb nergens last van gehad.
Nu begon wel het normale schema: vanaf negen uur ontbijten, daarna voorbereiden met de coach, ontspanning en lunch, en daarna uitrusten tot we met zijn allen naar de speelzaal gaan. Als ontspanning gingen we naar het strand. Daar zagen we een echt konijn, in een pak.Hij had zelfs wortels in zijn hand. Toen ik dat aan Ted vertelde vond hij het geen echt konijn, maar hij snapt dus niet wat een echt konijn is.
Ik mocht vandaag in de live-speelzaal. Deze is niet in de sporthal maar in een hotel daar vlakbij. Ik mocht daar spelen op bord 1 tegen Anna Vasenina uit Rusland. Zij heeft een rating van 1997 en won 2 jaar geleden het EK tot 10 jaar met de recordscore van 8.5 uit 9. Die rating is waarschijnlijk nog te laag ook, dus dat zou wel een pittige tegenstandster worden.

In de live-speelzaal is het veel stiller dan ik de normale zaal. Als ik liep kraakten mijn schoenen een beetje en dan keek iedereen naar mij. Ik durfde dus niet mijn pakjes sultana open te maken, want dat zou helemaal kraken. De partij ging eerst gelijk op. Ik had wat meer ruimte en kon het loperpaar veroveren, maar ik koos ervoor om het loperpaar weg te geven, en 2 mooie paarden in het centrum te krijgen. Dat was wel goed en het werd veel tactiek en rekenen. Dat deed ik eerst heel goed, maar ik werd moe en kreeg ook trek, en toen ik in het voordeel kon komen koos ik de verkeerde afwikkeling, en toen kwam ik slecht te staan. Ik liet me maar mat zetten, want dat is leuker voor haar als het toch al bijna zo ver is.
Daarna analyseren met Ted, maar ik was eigenlijk wat te moe en heel hongerig na 3.5 uur spelen. Maar ik heb in het hotel weer heel veel gegeten, dus de honger is nu weer over. Straks gaan we weer lekker gezellig Dalmuti spelen, en dan weer op tijd slapen, want morgen is er weer een partij.

maandag 12 september 2011

ronde 2


Inmiddels hebben we een tweede nadeel ontdekt van internet dat alleen op het balkon werkt. Dat is niet alleen onhandig als het donker wordt, maar ook als de batterij leeg is. Het snoer haalt het namelijk niet van het balkon naar het stopcontact. Ook wordt het internet in de avond heel langzaam. Er zitten nog 4 landenteams in ons hotel, namelijk Duitsland, Litouwen, Cyprus en Armenie. De Duitsers en de Armenen zijn trouwens makkelijk te herkennen: ze hebben bijna allemaal steeds een shirt aan met de naam van hun land er op. Maar na de partij komen ze allemaal terug om te internetten, dus dan werkt het niet goed meer. Ik weet dus niet of ik elke dag kan bloggen.
We hadden gister nog wel goed nieuws. Als de groep van 15 in een ronde minstens 11 punten haalt krijgen ze ijs van de coaches. Als we er hooguit 4 halen moeten we de coaches trakteren. Maar we haalden er precies 11! Ook per coach is er zo'n deal. Als we per drietal minstens 2.5 punt halen krijgen we ijs van die coach, als we niet meer dan een half halen moeten we de coach trakteren. Ik zit samen met Robin en Lucie bij Ted, en Robin en ik wonnen, en Lucie speelde remise, dus we krijgen ook nog ijs van Ted! Papa vindt de deal trouwens niet eerlijk. Als we te weinig halen moeten de ouders betalen, dus vindt hij dat ze ook het ijs moeten krijgen als we het wel halen.Maar dan hoeven we ons best niet te doen, dus dat gaat mooi niet gebeuren.
Op de tweede dag zou alles volgens een vast schema moeten verlopen, maar dat ging vandaag niet door. In de nacht was namelijk Roger ziek geworden, en toen zijn kamergenoot Hugo daarom een coach ging zoeken, bleken er ook 3 coaches ziek te zijn. Ook 3 van de 5 ouders waren ziek, en later voelde ook Lucie zich niet lekker. Roger lag in de nacht en ochtend zelfs aan een infuus in het hospitaal, maar iedereen knapte gelukkig redelijk snel op, en Roger en Lucie konden wel spelen. Alleen de coaches Thomas en Sipke bleven in bed. Papa en ik hadden gelukkig nergens last van.
Omdat mijn coach Ted, en Thomas, de coach van Anna Maja, ziek waren, gingen wij 2 voorbereiden met Zhaoqin Peng. Zij kon toch niet voorbereiden met Roger. Het was heel leuk. Ze liet tactische dingen zien uit haar eigen partijen, zoals uit een partij tegen van der Wiel uit het Corustoernooi. In die partij miste ze het omdat ze weinig tijd had, maar Anna Maja en ik zagen het wel!

Ik moest vandaag tegen Monica Rozman uit Slovenie. Ze heeft een rating van maar 1506, maar had gister wel van Anna Maja gewonnen.Tegen mij speelde ze niet zo goed. Op zet 8 won ik een kwaliteit, en daarna ging ze door tot mat. Het leukste moment van de partij was toen ik drinken was gaan halen, en daarna op de stoel naast me ging zitten. Je had het gezicht van die tegenstander moeten zien. Ik dacht "dit is eigenlijk wel een beetje gek", en toen wees ze naar het bord naast me.
Ik kreeg wel de kaart van Slovenie van mjn tegenstander. Anna Maja kreeg een poppetje van Moldavie van haar tegenstandster. Toen ik bij haar bord ging kijken zag ik dat poppetje, en toen zag ik ook de tegenstandster. Eerst dacht ik even dat ze een bibliothecaresse was van een jaar of 35, maar toen herinnerde ik me dat we in de categorie tot 12 meedoen. Ook de Turkse meisjes zijn niet normaal groot, en ook nog eens heel breed. Ik ben blij dat we tegen ze moeten schaken in plaats van worstelen.

zondag 11 september 2011

dag 1 : onderbroekenlol

Eigenlijk begon het toernooi al een dag voor de reis een beetje. Want de avond van te voren belde mijn coach Ted Barendse al op om te checken dat we er zouden zijn. Papa zei toen: "oh is het morgen al", maar we waren er natuurlijk al helemaal klaar voor. Maar Ted vertelde wel dat hij eens echt iemand gebeld had die dacht dat het nog een dag later was, dus dat bellen is wel nuttig.
De eerste dag met reizen ging weer zoals ook in andere verslagen: de vliegtaxi was er veel te vroeg. We waren dus op Schiphol als tweede deelnemer. Alleen Willemijn was er al, en natuurlijk Ted, die er al een uur was. De andere deelnemers waren bijna allemaal te laat, zodat we lang moesten wachten.
De reis ging wel goed, we vlogen via Boedapest naar Varna, en daarna nog een stukje met de bus. Er zijn niet veel auto's op de weg in Bulgarije, maar we zagen nog wel wat mensen die zich nog met paard en wagen, of ezel en wagen vervoerden. Ook  bij het hotel in Albena zien we veel wagens met paarden, maar dat is voor de toeristen.



Het hotel is best goed. Het ligt meteen aan het strand, alleen is onze kamer nogal klein. We hebben een vrij grote koffer, maar meestal past de koffer toch wel makkelijk op de kamer. Hier is het alleen lastig om een plekje te vinden voor onze koffer zonder dat je er steeds over heen moet springen. Ook hebben we een kamer die eigenlijk buiten is. Aan het eind van de gang is een deur waar je weer op een balkon buiten bent, en daar is alleen nog de ingang naar onze kamer. Vanaf ons echte balkon hebben we helaas alleen uitzicht op zee als je om de hoek van het gebouw heen kijkt, maar nu kunnen we de zee dus ook zien vanaf het balkon aan de voorkant, wat alleen niet prive is. Ook kan ik de zee zien door het badkamerraam als papa me optilt. Lucas van Foreest zit alleen op een kamer voor 4 personen en heeft wel uitzicht op zee! Maar goed, 2 jaar geleden hadden wij de mooiste kamer, met 4 balkons.
Internet kon je ook kopen in het hotel, dat zou in 90% van de kamers moeten werken. Bij ons werkt het dus alleen vanaf ons balkon. Dat is overdag prima, maar in de avond in het donker wel wat lastig.
Het eten is prima. Ze hebben een buffet met van alles, en ook veel taartjes als toetje. Ook het ontbijt en de lunch waren heel lekker, met veel keus. Ik heb al pasta en veel andere lekkere dingen gegeten. .
Na het avondeten gingen we met bijna de hele groep Dalmuti spelen, dat was heel gezellig. Papa had ondertusen de koffer uitgepakt, en ik kwam niet meer bij toen ik mijn kleren zag. Volgens mij had mama een foutje gemaakt met inpakken want er lagen 4 onderbroeken op mijn stapel die veel en veel te groot waren. Papa kende ze ook niet dus we dachten dat mama haar  eigen ondergoed in de koffer had gedaan. De grootste lol van de dag was dus onderbroekenlol. Maar toen we vanmorgen telden kwamen we toch tot de conclusie dat ze van papa waren!
Na het prima ontbijt vanmorgen gingen we de speelzaal bekijken, die is op 5 tot 10 minuten lopen, dus veel beter dan 2 jaar geleden, toen we steeds met de bus moesten. Daarna lekker zwemmen omdat we toch nog niet konden voorbereiden, want er was nog geen indeling. De zee is heel lekker warm met hoge golven. Na de lunch was er een indeling en ging ik nog even voorbereiden met Ted. Ik speelde tegen Arzu Salim uit Roemenie. Ze had een rating van maar 1523, maar bij haar enige toernooi van dit jaar scoorde ze meer iets van 1700-1800. Ik kreeg een sterk centrum met veel ruimte, en ze ging het niet afbreken. Dus kwam ik heel goed te staan. Zij had een slechte dubbelpion en ik won 2 pionnen en later ook de partij.
Toen ging ik met Ted en Sipke analyseren en daarna terug naar het hotel. Vandaag hadden we patat met hamburgers bij het eten, dus dat bevalt nog steeds prima.

zondag 4 september 2011

Aankomend EK

Volgende week is er weer een toernooi, en niet zomaar een: het Europees Kampioenschap. Dit keer is het in Albena, een plaats aan de Zwarte Zee in Bulgarije. Samen met een groep andere Nederlanders, die bestaat uit 15 kinderen, 5 coaches en 5 ouders, vliegen we er op 10 september heen en gaan we 21 september weer terug. Volgende week zal ik er nog wel wat stukjes over plaatsen, als we daar kunnen internetten, maar hier vast de site van het toernooi: www.eycc2011.eu. Ik speel in de categorie meisjes onder 12, en ik ga de strijd aan met nog 88 andere meisjes, waaronder ook een Nederlandse, namelijk Anna-Maja Kazarian. 
Voor meer info druk je gewoon op de link hierboven!