Open Drents Weekendtoernooi

Afgelopen dagen speelde ik mee in het Open Drents Weekendtoernooi. Mijn moeder bracht me met de trein naar Assen. We twijfelden even toen we zagen dat de halte erna Haren zou zijn, want het was vrijdagavond en we hadden wel zin in een feestje... Maar we stapten toch maar in Assen uit. Ik logeerde zoals vaker bij Silvia. Dus we aten spaghetti want haar moeder weet dat ik dat lekker vind. Haar vader vroeg aan mij of me niets opviel. Ik zag geen andere schilderijen hangen, maar het bleek dat we aten met het bijzondere bestek dat niet kan omvallen. Dat had hij in Montenegro gekocht, toen Silvia en ik daar 4 jaar geleden aan het EK meededen.

Het was een mooie zaal, in het grote warenhuis van Assen: van der Veen, dat ook sponsor was van het toernooi. De eigenaar deed dan ook de opening, maar het was een vrij ingewikkeld verhaal, waarvan ik alleen wat over Tonnie Sijbrands' baard, Sinterklaas en iets met een grootvader begreep. Hoe het verder ging, is nog steeds de vraag. Gelukkig kwam snel daarna de indeling al, en begonnen we keurig op tijd. Toen mijn moeder net in de trein terug zat, had ik mijn eerste partij al gewonnen. Ik speelde tegen Tycho (1296), een klein schattig jongetje. Na 13 zetten won ik een stuk, en hij gaf meteen op. De volgende dag bleek waarom, toen ik hem 's ochtends tegenkwam in de lift. Enthousiast vroeg hij: “Was jij ook zo mooi op tijd terug om 'The Voice' nog te kunnen zien?”...

De 2e ronde speelde ik tegen FM Levon (2266) met een Armeense achternaam. Hij was de enige deelnemer waarvan ik dacht dat hij misschien van verder weg was gekomen dan ik, maar hij bleek bij Groningen te spelen, dus dat zal toch wel niet. Nu bleek pas goed hoe gehorig de speelzaal in het warenhuis was. Vooral de constante sinterklaasliedjes waren wel grappig, maar zorgden niet voor een optimale concentratie. De organisatie probeerde nog te overleggen met de directie van het warenhuis, maar omdat het 1 december was gingen de liedjes toch echt voor. Misschien vanwege de omstandigheden wisselden de kansen enkele keren maar uiteindelijk bleek Levon toch de sterkste. Later zou hij ook gedeeld winnaar van het toernooi worden.

Het was verder vooral een heel gezellig toernooi, omdat vanwege de locatie ik tussen de rondes door gewoon kon gaan shoppen met Silvia. Hierna begon de 3e ronde, en ik speelde tegen Gerbert (1637). Dat is een jeugdspeler, die met Silvia traint, en ik won. De 4e ronde had ik zoals wel vaker het geval is een bye, en konden we lekker lasagne eten. Daarna keken we nog een leuke film, en toen op tijd naar bed voor de volgende ronde.

Toevallig moest ik die ronde tegen Frank (1996), en dat is de broer van Silvia. Het was koopzondag, dus er was toch weer wat muziek. Wel wat betere muziek naar mijn smaak, maar er waren later ook veel trommels van buiten te horen. De partij ging gelijk op, maar helaas maakte ik een tactische fout en verloor ik. De 6e en laatste ronde speelde ik tegen Lukas (1573) en tijdens de partij kwam mijn vader om me op te halen. Hij kon nog net een warme chocolademelk drinken, voor ik klaar was en we meteen weer weg konden gaan want we moesten nog 4 uur terugreizen.

Ik won dus mijn eerste, derde en vijfde partij (met zwart nog wel), en verloor de tweede en vierde (met wit). Dit komt door het stomme indelingssyteem op rating dat ze tegenwoordig overal gebruiken. Als je een van de middelste ratings hebt dan speel je de ene ronde tegen een hele lage rating, dan tegen een hele hoge, en dat gaat zo door als de uitslagen normaal zijn. Het wordt ook nog eens steeds erger, misschien wel omdat hierdoor steeds minder spelers met gemiddelde ratings meedoen. Dit idiote systeem schijnt ingevoerd te zijn vanwege een paar domme verwende grootmeesters die een keer in de laatste ronde samen met een derde lager gerate speler gelijk stonden, en omdat er nog eerlijk op weerstand ingedeeld werd, daardoor tegen elkaar moesten. Dat wilden ze niet nog een keer, stel je voor, en daarom wordt nu helaas overal op rating ingedeeld. Wel aantrekkelijk voor de toppers want die worden steeds omlaag ingedeeld, maar voor de middenratings, en misschien dus ook het aantal deelnemers is het juist vervelend. Grrrr!

Met mijn score werd ik gedeeld 2e in categorie B. Dat deden ze hier heel goed, door ook mooie geldprijzen in de lagere groepen te geven. Het is prima als de prijzen in de hoogste groep hoger zijn, maar dat moet dan komen door sponsoring waar de toppers met hun uitstraling zelf voor kunnen zorgen. Bij dit toernooi hoefden gelukkig de lagere deelnemers niet de toppers te sponsoren, zoals vaak gebeurt. Nu won de 9-jarige Jonas 200 euro door 1e te worden in categorie C! Hij is heel klein en grappig, dus iedereen gunt het hem denk ik graag, ook al hoorde je hem tijdens de partijen vaak schaterlachen vanuit de analyseruimte. Maar hij had dan ook alle reden om vrolijk te zijn!

De terugreis was uiteraard met de NS, waar ik in mijn blog al vaak reclame voor heb gemaakt, zodat een klein beetje kritiek ook wel een keer kan, ahum. In onze coupé zat een tweetal donkere reizigers waarvan de eerste tegen de conducteur zei dat ze geen kaartje had. Dat leverde al een brede lach bij hem op, maar toen vervolgens haar medereiziger ook geen kaartje had riep hij glunderend door de coupé, dat hij dat al aan had zien komen. Hij probeerde de overige reizigers nog verder te vermaken door te vertellen dat je dat nou eenmaal krijgt met deze regering. Hmmm. Gelukkig kreeg hij geen bijval. Dan is het verhaal dat ik van de week in de krant las toch een stuk grappiger: voordat een tram een tunnel inging riep de bestuurder om dat er controle zou zijn in die tunnel. Veel reizigers bedankten hem en stapten uit. Natuurlijk gebeurde er niets in de tunnel behalve dat iedereen hard lachte toen de bestuurder omriep: “Zo, van die zwartrijders zijn we mooi af”.

Uiteraard moesten we omreizen vanwege werkzaamheden, en omdat we in Utrecht maar 1 minuut overstaptijd hadden misten we daar de volgende trein. Toen moesten we een half uur wachten, maar dan konden we wel ons favoriete ijs halen, ondanks de kou, en wat broodjes. De verpakkingstijd op de broodjes klopte niet helemaal, er stond op dat ze anderhalf later waren verpakt dan dat we ze kochten. Sommigen denken dat ze dan supervers zijn, maar wij denken eerder superonbetrouwbaar. Als ze dan een uur oud zijn, zijn ze natuurlijk eigenlijk nog veel ouder!

We waren gelukkig al om 8 uur thuis in plaats van 11 uur als we gewacht hadden op de prijsuitreiking. Als beloning kreeg ik thuis een bord spaghetti, wat me wel deed denken aan het allereerste verslag op mijn blog... Toen moest ik nog wat huiswerk maken en daarna slapen, want ik was toch wel erg moe. Maar het was wel een heel leuk en gezellig toernooi!