OKU 2012

Afgelopen weekend deden mijn vader en ik mee aan het open kampioenschap van Utrecht. Voor hem was het de eerste keer dat hij meedeed, voor mij al de derde keer. Drie jaar geleden deed ik mee in groep C, twee jaar geleden in groep B, en dit jaar mocht ik in groep A! Vorig jaar kon ik helaas niet meedoen want toen viel het gelijk met het HiQ Invest NK D. Dat was jammer, want het OKU is altijd een heel leuk en goed georganiseerd toernooi. Maar ik won het NK toen wel, dat maakte het wel redelijk goed.

We gingen vrijdagmiddag heen zonder grote verwachtingen. Beiden hadden we een van de laagste ratings in onze groep, en bovendien waren we erg moe. Mijn vader omdat hij vaak 's nachts moet werken, en ik omdat het erg druk is op school. We brachten eerst onze spullen naar een hotel vlakbij Utrecht Centraal. De bedden waren ontzettend zacht, zelfs zachter dan het waterbed dat mijn ouders vroeger hadden. Daarna gingen we uit eten bij een Thai, dat was superlekker.

Het toernooi begon redelijk op tijd, daar had de organisatie duidelijk moeite voor gedaan. Zo hingen er in de speelzaal 3 klokken, die allemaal een andere tijd aangaven, zodat er op 1 altijd wel op tijd begonnen zou worden! Toernooidirecteur Jan Jaap Janse begon met de woorden: “ik zal het kort houden”. Normaal betekent dat, dat er een ongelooflijk lang verhaal komt, dus ik zag de bui al hangen. Maar de volgende zin waren de huishoudelijke mededelingen, en meteen daarna werd de openingszet gedaan door sponsor Wout van Veen Advocaten. Wat een geweldige opening! Ik stel voor dat het NK jeugd voortaan ook in Utrecht gehouden wordt.

Verder was de organisatie zoals altijd weer perfect. We hadden een mooie speelzaal, er deden een aantal (groot)meesters mee, en er waren volop goed werkende live borden, die ook in de analyse ruimte mooi te volgen waren. Ook werden snel leuke bulletins gemaakt, en er waren volop foto's (van Edith van Putten, Marc Jongerius, Rene Olthof en Ab Scheel) te vinden op de website, die je mooi kunt gebruiken voor een blog! Vaak loopt de organisatie tamelijk gestresst rond, maar hier liep de toernooidirecteur continu glunderend rond, en terecht. Ik moest trouwens lang denken aan wie hij me deed denken, met zijn hippe pak, de gel in het blonde haar, en de constante glunder, maar ik heb het eindelijk ontdekt: het zou de broer van Buzz kunnen zijn, de quizmaster van de playstation!

Jan Jaap Janse

Buzz

Helaas moet ik het ook nog even over de partijen hebben. Mijn vader wist niks van de opening, en stond na 5 zetten al totaal gekraakt. Zelf moest ik tegen Tycho Dijkhuis, die maar 1 jaar ouder is dan ik. Het ging lang gelijk op, maar ik liet hem over de d-lijn binnenkomen, en hij maakte het goed af. Het was heel laat geworden, en toen moesten we nog ongeveer 25 minuten terug naar het hotel lopen. We lagen dus pas tegen 12 uur in ons superzachte bed, en zouden om ongeveer 7 uur al weer op moeten staan. Tot overmaat van ramp begon mijn vader meteen te snurken, zodat ik niet kon slapen. Maar na een tijdje werd hij wakker van mijn ergernissen, en toen kon ik slapen. Alleen hij niet meer. Dus de volgende dag waren we allebei nog steeds heel moe.

Zaterdag begon uiteraard met 1 van de hoogtepunten van dit soort toernooien: het uitstekende ontbijtbuffet. Daarna weer naar de speelzaal lopen, waar weer op tijd begonnen werd. Toen mijn vader zijn naam vertelde aan zijn tegenstander, vroeg de speler naast hem: “Keetman, ben je dan misschien de broer van Maaike?”. Hij vond het dus niet erg, al werd hij er wel weer eens op gewezen dat hij maar een bijrol speelt bij onze schaaktoernooien.

Over de partijen deze dag kan ik kort zijn. Ik kwam 2 keer prima uit de opening, maar werd moe, deed het fout en verloor beide keren. Mijn vader kwam 2 keer met groot, misschien winnend voordeel uit de opening. Maar de eerste liet hij remise lopen, met ongelijke lopers. Dat wou hij in de tweede partij niet nog een keer, dus liet hij gewoon een keer zijn loper slaan. We stonden dus samen pas op een half punt.

Bij de lunch zagen we het enige minpunt van het toernooi. We speelden in het mooie gebouw van de bridgebond, maar dat zijn waarschijnlijk rijke mensen, want de drankjes waren al duurder dan bij andere toernooien, de broodjes van 4 of 4,5 euro waren helemaal prijzig.

De zaterdagavondronde tijdens een weekendtoernooi neem ik altijd een bye, want 3 partijen op een dag is te veel voor mij. Tijdens de wedstrijd van het Nederlands elftal gingen we dus weer uit eten, dit keer in een Arabisch restaurant, en het was weer heel lekker. Dit keer konden we dus op tijd gaan slapen, en zondag waren we veel beter uitgerust.

De zondagpartijen gingen dus veel beter. Mijn vader stond 2 keer gewonnen maar liet er nog 1 remise lopen. Zelf maakte ik het wel beide keren goed af, en omdat al mijn tegenstanders een rating hadden van 1900+ had ik zelfs nog een TPR boven mijn eigen rating. Ook eindigde ik met 2.5 punt maar 1 punt achter GM Dimitri Reinderman, die het toernooi het jaar er voor won. Dit keer deed hij het dus niet zo goed, maar hij hielp mij en mijn tegenstander na de laatste partij wel met analyseren.

Het toernooi werd gewonnen door GM Guliyev, samen met Etienne Goudriaan, met 5 punten. Etienne deed me met zijn mooie kleur haar en kapsel, zijn bril, en leuke blouse trouwens ook aan iemand denken, waar hij bv de broer van zou kunnen zijn, maar ik ben er nog steeds niet uit aan wie. Dat zal wel altijd een mysterie blijven.

In de trein en 's avonds laat thuis moest ik nog even mijn proefwerk Grieks leren, en mijn vader mocht zondagnacht meteen weer aan het werk, maar het was toch weer een geslaagd weekend!