SPA toernooi 2012

Afgelopen week deed ik, samen met Dennis en Sandra, mee aan het SPA toernooi. Sandra en ik omdat we het leuk vonden, en Dennis ook omdat hij zijn kranten dan niet hoefde te bezorgen en niet naar een familieverjaardag hoefde te gaan. Eigenlijk is hij namelijk niet zo graag weg van huis (of eigenlijk: weg van de computer), en zeker niet zoveel dagen achter elkaar. Iedere dag kwam mijn trainer van Heerhugowaard, Chris, ons ophalen, en Colin van die club reed ook mee. Dennis, Colin en ik speelden in de B-groep, Sandra in de D.

De eerste dag liep het toernooi een beetje uit, want de inschrijving zou tot 12 uur duren en de opening zou dan om 10 voor 1 beginnen. Maar om 12 uur stond er nog een enorme rij voor de inschrijftafel, en om kwart voor 1 waren ze nog bezig. Terwijl we aan het wachten waren, zagen we 2 mannen met hele rare broeken aan! Dat werd rond kwart over 1 opgehelderd, want toen begon dan eindelijk de opening. Die was wel leuk: ze hadden 2 woushou-beoefenaars uitgenodigd, die een soort kunstjes deden terwijl ze een vreemd drakenkostuum aanhadden. Daarna werden de regels even besproken door meneer Aart, en toen kwam er een toespraak die gelukkig maar 3 regels lang was. Toen konden we eindelijk beginnen.

De eerste partij was een beetje saai. Op het eind hadden we allebei geen plan meer en besloten we tot remise. Sandra won wel, maar Dennis verloor helaas.

Wat grappig was, was dat Sandra een keer kwam kijken bij de partij van Manuel Bosboom omdat hij tegen Roland van de Waagtoren speelde. Toen we beneden zaten te analyseren, kwam Manuel naar haar toe, en vroeg aan haar of ze had gezien hoe hij gewonnen had! Hij begon een heel verhaal te houden over zijn dameoffer, maar dat had Sandra natuurlijk allemaal niet gezien, dus ging hij snel weer weg.

Op de tweede dag waren wat vreemde dingen. Zo speelde Dennis tegen “de eter”. Die speelde de eerste ronde tegen Anna Maja, en begon achter het bord een berg kippenpoten en een enorme bak sla weg te werken. Tegen Dennis was het bijna nog erger: hij had weer die enorme bak sla mee, maar had nu een nog grotere bak vlees bij zich. Gelukkig won Dennis wel.

Ik won ook, tegen de hoogste rating (2085). Het was een vage opening, maar toen mijn toren binnenkwam ging het mat. Ik had wel een enorme blunder: toen ik naar de wc ging, zocht ik het lichtknopje. Ik vond hem en drukte erop, alleen was het niet het lichtknopje maar een of ander alarm! Het begon te loeien, en er ging een lampje branden voor de deur, dus toen ben ik maar weer gauw teruggegaan naar mijn bord. Gelukkig was ik niet de enige die een blunder maakte. Halana struikelde namelijk over het snoer van de liveborden.

Tijdens het toernooi waren beneden analyses van de partijen van het NK en van de ACP groep, met 7 grootmeesters erin. Je kunt daar ook voorstellen doen voor welke zet ze zouden moeten spelen. Zo deed Chris ook een voorstel, en won daarmee een consumptiebon! Dennis won vandaag ook, maar Sandra verloor helaas.

Op de derde dag gebeurde er weinig. Ik verloor helaas, maar ik stond eerst wel goed. Toen ging hij met zijn stukken in de aanval, en ging het mat of verloor ik mijn dame. Gelukkig wonnen Dennis en Sandra wel vandaag.

Aan het toernooi doen 2 kleine meisjes uit Luxemburg mee, eentje in Sandra's groep en de ander in mijn groep. Colin speelde de eerste ronde tegen de oudste, en we schatten dat ze zo'n jaar of 10, 11 was. Maar toen we het opzochten bleek dat ze dit jaar 14 wordt! Hij praatte ook Engels met haar, maar op de vierde dag kwamen we erachter dat ze allebei gewoon Nederlands praten.

Ik had weer gewonnen, tegen een vrouw waar Dennis vorig jaar tegen gespeeld had. Dennis verloor toen, dus ik nam wraak. De opening ging goed, en ik kwam een pion voor. Uiteindelijk had ik een leuke matdreiging, waarbij haar koning vaststond op h4, en dat leidde tot winst.

Dennis won ook, van Tjark. Het was Frans, en na veel manoeuvreren won hij. Hij had dit keer zelfs zin om te analyseren, maar omdat hij als laatste klaar was, mocht hij dat niet meer van Chris omdat dat parkeergeld kostte.

Sandra heeft een grappig patroon van haar tegenstanders: ze heeft nummers 2,4,8 en 10 gehad en op dag 5 moest ze tegen nummer 6. Ze verloor helaas wel.

Ik was aan het kijken bij een analyse, en ik stond in het gangpad in de weg. Op een gegeven moment zei Sandra: “Maaike, je staat in de weg.” Dus ik ging aan de kant zodat de man erlangs kon. Later kwam hij nog terug naar ons, en vroeg of ik bij het EK weer een blog bij ging houden. Het was namelijk Tom Bottema, de beheerder van de schaakbondsite. Ik zei “ja”, en hij zal een link naar mijn blog plaatsen tijdens het EK! Nu maar hopen dat er internet is in het hotel in Praag...

Ook op de vijfde dag gebeurde er weinig. Ik speelde remise, na een niet zo succesvolle opening. Ik moest verdedigen, en uiteindelijk kwam er een gelijke stelling uit. Dennis verloor, maar Sandra won. In de auto zei Sandra dat ze de hele tijd tegenstanders boven de 1500 kreeg, wat in haar groep wel veel is. Toen zei Colin uiteindelijk maar: “Ik ook!” Daarna hield Sandra daar eindelijk over op.

De zesde dag was een slechte dag. Allereerst reden we verkeerd. We waren zo aan het kletsen in de auto, dat we een afslag misten. Toen moesten we er via Diemen komen, maar gelukkig had Chris een tijdje in Diemen gewoond en was er niet veel veranderd sinds die tijd, zodat we maar 5 minuten vertraging hadden en net op tijd waren. Er komen wel meer mensen te laat, waaronder Dimitri, die op de fiets komt. Toen hij langs ons reed, riep hij dat ik deze week een hogere highscore had dan hij, maar ik snapte niet meteen wat hij bedoelde. Ik dacht eerst dat het over mijn TPR ging (ik stond op 2100), maar later bleek dat het over songpop ging, een spelletje waarbij je liedjes moet raden.

Ik had tegen Tjark niet zo'n geweldige opening, kreeg een slechte stelling en verloor. In de auto hadden we 0 uit 4, wat natuurlijk niet zo best is aangezien we de eerste 5 rondes altijd boven de 50% scoorden. Toch had ik thuis nog een helder moment: ik had er deze dag zelf aan gedacht dat ik de bijlage met mijn partij erin zoals gewoonlijk weer was vergeten mee te sturen naar Wim toen ik een mailtje ging typen. Dus dit keer kon ik meteen een tweede mailtje sturen, en hoefde hij daar niet om te vragen!

Zo gebeurt er weinig, en dan gebeurt er ineens heel veel tegelijk. Allereerst ging tijdens de partij het brandalarm af. Eerst was er alleen wat gepiep, toen loeide het alarm 2 keer en ging het gepiep weer verder. Alleen was Sandra dit keer degene die op de wc zat. Waar doet me dat toch aan denken? Vorig jaar ging het brandalarm ook al af, en moesten we het gebouw verlaten. Gelukkig mochten we er niet veel later weer in, en was er niks aan de hand.

Qua score was deze dag ook een zwarte dag: dit keer haalden we een half uit 4 en was Sandra degene die het halfje scoorde. Ik maakte een blunder in een gelijke stelling, dus dat was wel zonde.

Omdat ik dit keer als laatste klaar was, mocht ik ook niet analyseren. Maar toen we naar de auto liepen, kwamen we wel in een interview met Anish Giri terecht. Als je goed kijkt, zie je ons achter Anish langslopen.

Rond 2:20 kun je ons zien. Wat ook grappig was, zo vertelde Colin, was dat Tjark deze ronde veel te laat was. Hij had zich namelijk verslapen, en was pas om 10 voor 1 wakker. Toen ging hij de organisatie maar bellen om te zeggen dat hij niet kwam, maar er werd niet opgenomen. Toen ging hij geld lenen bij de snackbar, om een taxi te bestellen. Zo kwam hij nog net op tijd binnen, en haalde ook nog remise!

's Avonds hadden we bezoek van René Olthof, die kwam kijken bij het damtoernooi bij ons in Heerhugowaard. Hij had twee leuke schaakboeken en een New In Chess voor ons meegenomen! Bij het toernooi hadden ze ook een soort koppelschaak, wat bij ons op de club snokken heet, maar dan voor dammen: Quatre mains. Daar vertelde René een grappige anekdote over: een hele goede dammer, oud-wereldkampioen Schwarzman begon aan een combinatie tegen het tweetal met wereldkampioen Georgiev, en gaf een schijf weg. Maar zijn teamgenoot zag het vervolg niet, en begon minutenlang ernaar te zoeken. Ondertussen zaten de tegenstanders met een brede grijns achter het bord, en liep Schwarzman boos door de zaal. Later ging hij hierom ook met een andere partner spelen!  Het gebeurt om 2:40:

Ook de achtste dag was niet erg bijzonder. Wat wel opvalt, is dat Sandra bijna iedere ronde drinken krijgt, en Dennis en ik bijna nooit. Misschien komt het omdat de spelers in de D-groep aardiger zijn? Deze dag kreeg ik zeker niets, want mijn tegenstander was 10 minuten te laat. Om dat te compenseren, ging hij bijna niet nadenken. Zo had hij op het eind, inclusief de tijdcontrole, nog 2 uur over en ik slechts 20 minuten. Helaas verloor ik wel, omdat ik het in het toreneindspel niet helemaal goed deed.

Colin speelde vandaag tegen Tjark, en kreeg om 3 uur 's nachts een sms van hem: ik ga nu slapen! Of dat bedoeld was om Colin wakker te maken en moe te maken voor de partij weet ik niet, maar het hielp in ieder geval niet want Colin had zijn telefoon toen uit staan en won dus snel. Omdat Dennis won en Sandra remise speelde, hadden we weer eens een plusscore.

Van de hele groep, had ik tot en met de achtste ronde gemiddeld de sterkste tegenstanders gehad (ruim 2000 gemiddeld). Dit in tegenstelling tot Dennis, die heel vaak lager gerate tegenstanders kreeg. Zo is zo'n toernooi voor iedereen anders.

Op de laatste dag gebeurde er niets bijzonders. Ik speelde remise, en was erg lang bezig, als laatste of een van de laatsten van de B-groep en verder in de zaal speelden ook niet meer zoveel mensen. Het was een spannende partij, en uiteindelijk was het eindspel net aan remise te houden voor mij.

Zo kwam ik met 3,5 punt op een TPR van 1900, dus geen slechte prestatie.

Ook Colin en Dennis speelden remise, waardoor Dennis een TPR van 1895 had. Hij had dan wel een punt meer, maar ik had wel een hogere TPR! Colin had 6 punten, en eindigde erg hoog, op een zevende plek. Net geen prijs dus, maar dan konden we wel eerder naar huis. Ook Sandra eindigde hoog: een vijftiende plek en een overscore van meer dan 2 is niet slecht!

Wat wel opviel, is dat de foto's van de deelnemers in de D-groep niet vaak bekeken worden. Maar Sandra's foto is wel veel meer bekeken dan die van degenen naast haar. Wat zal dat nou weer betekenen...

Al met al was het een erg gezellig toernooi, en ik hoop dat het volgend jaar weer doorgaat!