NK rapid jeugd 2012

Afgelopen zaterdag heb ik weer meegespeeld in het NK rapid te Eindhoven. Het is altijd een leuk toernooi, want de jongens en meisjes spelen door elkaar, en niet apart zoals bij de gesloten NK's. Ook zit je niet met een jaar ouder of jonger, maar alleen met je eigen geboortejaar. Meestal eindig ik hier wel goed. Ook Sandra en Luuk van de club deden mee dit jaar. Dennis deed helaas niet mee, ook al eindigt hij meestal bij de eerste 5 en zou hij nu de 2e rating hebben. Toen later bleek dat er geldprijzen in zijn groep waren, baalde hij toch wel een beetje... Sandra vindt het vooral heel gezellig, en speelt hier daarom meestal niet zo goed en ongeconcentreerd. Luuk was er voor het eerst, en van zijn geboortejaar (2005) was nog niet eens een aparte groep, dus speelde hij mee bij het jaar 2004.

De dag van tevoren gingen Sandra, mijn moeder en ik al naar Heerlen, om te logeren bij mijn oma. Anders moet je heel vroeg op om op tijd te komen. Dennis en mijn vader bleven thuis. Mijn moeder had de koelkast al vol eten gestopt en gekookt, zodat ze alleen nog maar wat op hoefden te warmen. Ook de wekker had ze gewoon nog op de doordeweekse tijd van half 7 gezet, zodat mijn vader extra lang van zijn vrije zaterdag kon genieten....

De organisatie was zoals altijd goed: we begonnen en eindigden keurig op tijd, de zaal is erg mooi, enige minpuntje was dat het eten en drinken veel duurder is dan bij andere universiteiten. Er waren helaas wat minder deelnemers dan voorgaande jaren, misschien waren er veel andere andere toernooien, of waren ze soms bang om in mijn verslag te komen? Het was dus wat minder sterk, maar ik was veel gezakt en kwam daardoor toch nog uit op de derde rating. Maar ratings zeggen niet zoveel bij de jeugd en bij rapidpartijen, dus je weet het nooit.

Sandra had het zoals verwacht gezellig, en ondanks dat er geen leuke jongens waren, was ze toch ongeconcentreerd en haalde 4 uit 9. Luuk begon heel knap met 3,5 uit 4, maar verloor van de sterkste. Dat is op die leeftijd altijd moeilijk, en hij verloor de volgende 2 partijen ook. Maar de laatste 2 won hij, en hij haalde een mooie 5e plek met 5,5 uit 9.

Zelf verloor ik in de derde ronde van de nummer 1, Joris. Ik eindigde na een remise tegen Rolf op 7,5 uit 9. In 2009 was ik daarmee eerste, want toen deden naast Joris en Rolf ook bv Jorden, Ankit en Robin mee, en pakten we elkaar veel punten af. Maar nu werd ik 2e met een half puntje minder dan Joris, maar anderhalf voor Rolf. Joris had af en toe wel mazzel, zoals toen hij eeuwig schaak had in een stelling met een toren minder, en in de laatste ronde met wat moeite remise had tegen Lena. Maar ik was meisjeskampioen, en had daarom 2 bekers, een gouden en een zilveren. Joris had alleen zilver. Bij vrijwel alle groepen kreeg eerst het meisje haar prijs, maar bij mijn groep niet omdat ik ook tweede in totaal was. Ze zeiden toen dat er ook wel eens een meisje eerste was geworden, wie zou dat geweest zijn...

Ook leuk bij dit toernooi is dat je weer veel oude bekenden ziet. Maar bijna niemand die ook al bij de 7-jarigen speelden deed nu nog mee, alleen Melchior die 5e werd. Anderen (Ankit, Jorden, Yassine) schaken nog wel goed, maar waren er niet. Melchior wil trouwens een jaar komen logeren om al onze 700 spellen te doen en wilde in ruil dan wel soep meenemen omdat ze dat thuis verkopen! De partij tegen elkaar was van ons allebei het slechtst, ik stond niet zo goed en toen kreeg hij het voor elkaar om in minder dan 10 zetten 2 torens voor 2 lopers weg te geven... Wel grappig was dat ik thuis meteen weer op Facebook ging, en ik daar zag dat hij ook net 2 minuten thuis was!

Er waren veel schattige, kleine kinderen, zo was er een jongetje die de laatste ronde keihard: “YES!!!!” riep door de zaal. Was hij eerste geworden? Nee hoor, hij kwam juichend de zaal uit omdat iemand hem pat had gezet! Ik was voor de verandering groter dan de meeste anderen, ik was nu zelfs groter dan bv Olivia, Halana en Catheleijne, die ouder zijn dan ik.

In de trein gingen we per ongeluk in een stiltecoupé zitten. Vroeger dacht ik altijd dat je in die coupé niet in je neus mag peuteren, vanwege het plaatje dat daar hangt... We reisden met een grote groep, waaronder Chris, Colin en Halana. Ook Catheleijne reisde even mee, maar het drukst was toch wel Luuk, die ondanks de lange zit op de trap bij de prijsuitreiking, nog veel energie over had. Maar al met al was het wel heel gezellig.

Toen we naar huis belden dat we er aan kwamen, gingen mijn vader en Dennis natuurlijk snel opruimen. Maar toen we thuiskwamen hadden ze nog wat stukken pizza liggen, want ze hadden de dag alleen overleefd door die te laten bezorgen. Ik hou niet echt van pizza, en had geen idee wat het voor een was, maar nam gauw wat grote happen omdat ik zo'n trek had. Helaas was het de pittigste pizza die er te krijgen was, met veel pepers erop. Een half uur later stond mijn tong nog steeds in brand, wat niet echt meehielp bij het in slaap vallen...

Wat ook niet hielp was dat de burgemeester, bij wie ik weer op bezoek mag omdat ik Nederlands kampioen ben geworden, alvast een kampioensfeestje voor me had georganiseerd. We wonen aan de rand van een natuurgebied, en daar was een enorm feest met herrie die je nog kon horen aan de andere kant van Heerhugowaard. Ben Saunders stopte gelukkig na half 12, en Nick en Simon maakten tot 1 uur 's nachts iets minder herrie waardoor ik nog wat heb kunnen slapen.

De volgende ochtend bleek nog een keer hoe slim de mannen in ons huis zijn: het brood dat we in huis hadden, waren ze vergeten af te bakken. Ze zeiden ook wel dat het inderdaad iets anders smaakte... Ik was eigenlijk niet van plan een verslag te maken, omdat er weinig leuks was gebeurd. Maar Leo was zo slim om op de clubsite te zetten: verslag van Maaike volgt, dus heb ik er toch nog wat van gemaakt.