De avond van te voren
ging ik inpakken. Omdat ik een zeer enthousiast treinreiziger ben,
duurt dat bij mij altijd vrij lang, want dan moet je goed nadenken
wat je meeneemt, anders wordt het te zwaar. Dat was dit keer helemaal
het geval want ik ging zonder een ouder, dus ik moest mijn eigen
spullen dragen. Nog erger was dat ik daarom ook zonder werklaptop,
eigen laptop, en ipad moest reizen, zodat ik ook niet dagelijks een
verslag kan maken. Ik heb maar niet gevraagd of ik een laptop mee
mocht, omdat ik denk dat zo'n ding wel duurder zal zijn dan een
vest...
Terwijl ik kleren aan het
uitzoeken was, liep mijn broer Dennis ook driftig rond op zoek naar
kledingstukken: “We moeten hier in huis toch nog ergens die
stropdas van opa hebben!”. Hij ging die avond namelijk naar het
kerstgala van zijn school. Uiteindelijk had hij hem gevonden, maar
toen moest hij nog om. Gelukkig is onze vader manager in de
financiële wereld, en had hij goed advies: “Geen idee, maar zoek
het op bij Google!”. Na een paar pogingen hing er dan een soort van
pijl om zijn nek, maar waar die nou naar wees?
De volgende dag kwamen
Halana en haar vader mij met de auto ophalen. Toen werd duidelijk dat
zij gewend zijn om met de auto te reizen, want ze had ongeveer 5 keer
meer bagage bij zich dan ik. Maar dat kwam ook omdat ze een heel
dekbed in haar koffer had gepropt. Aangekomen op de boot gingen we
onze kamer zoeken, en aangezien er een gele tas in een
vierpersoonskamer stond gingen we ervan uit dat het die van Lola was,
want met haar zouden wij samen de meisjeskamer bezetten. Toen we Lola
later tegenkwamen, bleek dat het de kamer van Dolf en Piet was! Lola
had een veel slimmere plek gekozen, lekker rustig achterin. Maar
achteraf gezien was dat misschien niet de beste keus...
Ik speelde tegen een
aardige tegenstander, met een fiderating van 2026. Het was een
spannende partij, maar ik trok aan het langste eind. Frank had
ondertussen eten gemaakt, spaghetti, en het was heerlijk. Misschien
had hij al op mijn blog gelezen dat ik dat lekker vond! Toen nog even
analyseren, en nog wat schaken. Heel gezellig dus!
Slapen op de boot was wel
wat lastig. Behalve de door Dolf geselecteerde groep had de
organisatie zelf namelijk ook nog wat jeugdspelers op de boot
geplaatst, en daar zat ook een bekende bij waarvan ik me nog goed
kon herinneren dat hij wel eens een heel klein beetje druk kan zijn.
Aangezien ik zelf ook wel van kletsen hou, noem ik natuurlijk geen
namen! In de bioscoop is nu een film waarin een jongen samen met een
tijger in een boot terecht komt. Veel mensen vinden het bijzonder dat
die jongen dat overleeft. Slapen is natuurlijk een eerste
levensbehoefte, en ik denk dat als het om op dezelfde boot kunnen
slapen gaat, zo'n tijger in verhouding een eitje is! Een andere
actuele film waar ik nu trouwens opeens aan moet denken heet geloof
ik Wreck-it Lars, ik hoop niet dat die titel voor ons heel actueel
gaat worden!
De nacht was dan ook niet
zo leuk. Ik hoorde een paar keer midden in de nacht wat gekreun en
gegil, en ik speelde daarom de volgende dag niet geweldig. Ik had wel
voorbereid met Piet. Daarna gingen we verder zelf voorbereiden
waarbij er trouwens een duidelijk verschil is tussen jongens en
meisjes. Waar we op de meisjeskamer vooral praktisch bezig zijn
(welke kleren zal ik aandoen, past deze kleur schoenen wel bij de
rest, etc), hebben de jongens een meer wetenschappelijke benadering:
hoeveel lopers kan ik op elkaar stapelen, met welk stuk kan je het
hardst gooien, enz. Met deze verschillende benaderingen op maat
konden goede resultaten dan ook niet uitblijven: Robby heeft al van
een WGM gewonnen, en Tycho heeft al een paar IM's weggespeeld, maar
wist het helaas niet af te maken.
Het eten was weer heel
lekker en gezellig, al moet ik een oneervolle vermelding geven aan
Joris, Stefan, Ankit en Marijn, omdat zij vinden dat de vrouwen
altijd moeten afwassen. Dat gaat dus niet gebeuren, een keer is meer
dan genoeg!
De tweede nacht ging
stukken beter. Lars praat weliswaar in zijn slaap en antwoordt als je
hem iets willekeurigs vraagt met dingen zoals “Ik vind vliegtuig”
of “Harry Potter geeft me power!”, maar daar had ik niet zoveel
last van. Ik won dan ook de derde partij, met als beloning lekker
Indisch eten en veel bughousepotjes spelen!
Helaas begonnen toen de
problemen. Bart von M belde Halana “per ongeluk” om 01:08, en ik
was de enige die daar wakker van werd, omdat Halana oordopjes inhad.
Ik kreeg haar dan ook niet wakker. Eventjes werd ook Lola wakker,
maar die viel meteen weer in slaap. Daarna begon om 2 uur de kamer
naast ons (Mees, Thomas en Lars) vrolijk Gangnam Style te zingen.
Gelukkig kwam Frank ze achterna met de pollepel, en kon ik daarna
rustig slapen. Maar ik had toch liever een kamer naast bv Ankit en
Sven gehad...
's Morgens ging ik
douchen, om toch nog goed wakker te worden. Helaas ontdekte ik toen
ik er net onder stond, dat ik mijn handdoek was vergeten. Ik kleedde
me maar weer aan en ging hem halen. Het water kreeg ik niet uit, wel
werd het ijskoud. Zo duurde het vrij lang voor ik klaar was, en er
was inmiddels een rij ontstaan. Stom genoeg viel toen mijn broek in
het water, maar omdat ik geen plek meer had om spullen mee te nemen
deed ik hem toch maar weer aan. Ankit stond al te wachten, en ging
snel de douche in, net voor Marijn gillend aan kwam rennen met alleen
een handdoek om, dat hij eerst was. De deur ging toen gauw op slot,
en inmiddels was iedereen wakker geworden. Dat was niet zo erg, want
om half 9 begint het ontbijt, al is er dan nog bijna niemand. De
ochtend begon dus al goed!
Ook bij de partijen
bleken we niet erg wakker. Halana struikelde tijdens het lopen over
iemands tas, en meteen schoof iedereen zijn tas dichter bij zich! Ik
stond door een blunder al heel snel verloren, en toen ik aangekomen
was bij onze plek kwam net mijn vader aanlopen. “Wat doe jij hier?”
vroeg ik hem meteen. Blijkbaar had hij net ruim 4 uur met de trein
gereisd om mij en Halana op te halen, maar dat was ik vergeten en ik
had al geregeld dat we met Piet mee konden rijden! Maar zo waren we
wel lekker snel terug, zodat ik dit blog kon maken!
Morgen is het eerste
kerstdag, en heeft iedereen vrij. Ik ga dus naar huis, maar behalve
de oudere kinderen en de meiden gaat bijna niemand weg. Ik neem
tweede kerstdag ook nog een bye, om verder uit te rusten. Halana won
trouwens wel, ook al deed haar tegenstander nog zo zijn best om haar
af te leiden: hij had een kerstmuts op en schreef met een pen die
bijna een halve meter lang was! De meisjeskamer doet het dan ook het
best, met een score van 7 uit 12. Dat is goed genoeg voor de
oliebollenscore! Dat werkt hetzelfde als met de ijsjesscore, maar
omdat het nu te koud is krijgen we oliebollen. Daarvoor is 10 uit 18
nodig, maar omdat we allemaal in hoge groepen spelen is het tot nu
toe nog niet gelukt. Wie weet komt dat nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten