maandag 31 december 2012

Schaakfestival Groningen deel 2

Op 2e kerstdag hadden Halana en ik een vrije ronde opgenomen om thuis kerst te kunnen vieren. Maar omdat het op de boot zo gezellig was gingen we 2e kerstdag toch maar vast terug naar Groningen. De treinreis verliep zowaar goed, dat mag ook wel eens gezegd, en het bleek dat de groep zonder ons, of misschien juist wel doordat er de nacht ervoor geen meisjes aan boord waren, met 10.5 punten de oliebollenscore wist te scoren! Dolf mocht dus op 2e kerstdag 's avonds in de regen op zoek naar oliebollen. Het lukte hem niet om ze te vinden, maar hij was wel zo nat dat het duidelijk was dat hij het wel had geprobeerd.

Ik had oordopjes gekocht om beter te kunnen slapen, maar ik kreeg ze niet in. Maar doordat onze drukste buurman was verplaatst naar een andere kamer, omdat zijn kamergenoten inmiddels wel wat nachtrust konden gebruiken, sliep ik toch wel goed. In de partij de volgende dag had ik in het begin te lang nagedacht, en mede daardoor verloor ik in tijdnood van Rosa. Maar we haalden weer de oliebollenscore, en we gingen met truien aan weerwolven (dat is een leuk spel) aan dek, dus het was toch weer een mooie dag.

De 7e ronde won ik makkelijk, al na 4 zetten had ik voordeel met zwart! Ik was helaas die dag wel gestruikeld, waardoor de zool van mijn laars een beetje kapot ging, wat steeds erger werd. Mees had een schaakblessure opgelopen aan zijn been, en hij was daar niet tegen verzekerd... Op weg terug naar de boot liepen wij 2 allebei dus wat moeilijk achter een groepje voor ons aan. Maar omdat we wat langzamer liepen bleek bij een hoek opeens dat dat groepje de rest kwijt was, en wisten we niet meer hoe we terug moesten komen. Maar ik belde toen Dolf. Ik kon hem niet verstaan, maar hij mij gelukkig wel, dus kwam hij ons redden. Die avond mochten we vanwege onze oliebollenscores van de toernooi-organisatie naar de wok, geweldig! Het was heel lekker en gezellig, maar het hoogtepunt was toch wel dat Frank zijn mobiel in de pindasaus liet vallen!

Op zaterdag moest ik vanwege mijn kapotte laarzen wel gaan shoppen... Praktisch probleem was wel dat ik eerst nog naar de winkels moest lopen. Maar ik kon Dolf zijn schoenen lenen. Dat was niet helemaal de goede maat, en liep dus niet echt lekker. Volgens de rest zag het er niet uit, dus kocht ik voor de zekerheid maar meteen 2 paar nieuwe. Omdat Dolf dit weekend jarig was had ik aan boord geld ingezameld, en daarvan hadden we voor hem een avonturenboek gekocht. Ook hadden we Lody mee, die al op leeftijd is, zodat we een fles wijn voor Frank konden kopen, die hij na het toernooi meteen open zou gaan maken. Dom genoeg hadden we voor een cadeau voor Piet helaas niet genoeg geld meer, maar hem zijn we natuurlijk ook dankbaar. Hopelijk kan hij ook wat wijn van Frank meedrinken, en mag hij in Dolf zijn boek lezen. En anders halen we dat volgende keer wel in. Die dag verloor ik van iemand zonder echte rating, die echter wel sterk speelde. In de avond deden we een kussengevecht. Ik was bij Sven, dus we hadden niet bepaald het grootste team. Stefan was veel groter dan de andere deelnemers aan het gevecht, en pakte dus alle kussens af.

De laatste partij won ik, en ik scoorde dus 4 uit 8. Uiteraard geen enkele remise, ik begrijp toch niet waarom anderen zo vaak remise spelen. Het toernooi werd, gelijk met onder andere Sipke, door Andriasian op weerstand gewonnen. Dat is ongetwijfeld de Armeense neef van mijn trainer Willem Andriessen! Mijn moeder en de vader van Halana kwamen ons ophalen, en bij de prijsuitreiking verbaasden ze zich over het kleurrijke ondergoed van 1 van onze bootgenoten. Zij wisten natuurlijk niet dat die onderbroek al zeker 4 dagen duidelijk te zien was, en door voetballen en zo zelfs steeds kleurrijker werd...


Voor de terugreis gingen we eerst nog even met zijn vieren naar een pizzeria. Ik nam daar uiteraard heerlijke spaghetti! Thuis was ik heel moe, maar het was erg leuk geweest. Misschien nog wel leuker dan een EK, omdat we met zijn allen op de boot echt de hele dag samen leuke dingen kunnen doen. De boot ingaan klinkt opeens een stuk aantrekkelijker! En dan te bedenken dat de organisatie volgend jaar weer de boot wil regelen...




1 opmerking: