Eigenlijk begon het toernooi al een dag voor de reis een beetje. Want de avond van te voren belde mijn coach Ted Barendse al op om te checken dat we er zouden zijn. Papa zei toen: "oh is het morgen al", maar we waren er natuurlijk al helemaal klaar voor. Maar Ted vertelde wel dat hij eens echt iemand gebeld had die dacht dat het nog een dag later was, dus dat bellen is wel nuttig.
De eerste dag met reizen ging weer zoals ook in andere verslagen: de vliegtaxi was er veel te vroeg. We waren dus op Schiphol als tweede deelnemer. Alleen Willemijn was er al, en natuurlijk Ted, die er al een uur was. De andere deelnemers waren bijna allemaal te laat, zodat we lang moesten wachten.
De reis ging wel goed, we vlogen via Boedapest naar Varna, en daarna nog een stukje met de bus. Er zijn niet veel auto's op de weg in Bulgarije, maar we zagen nog wel wat mensen die zich nog met paard en wagen, of ezel en wagen vervoerden. Ook bij het hotel in Albena zien we veel wagens met paarden, maar dat is voor de toeristen.
Het hotel is best goed. Het ligt meteen aan het strand, alleen is onze kamer nogal klein. We hebben een vrij grote koffer, maar meestal past de koffer toch wel makkelijk op de kamer. Hier is het alleen lastig om een plekje te vinden voor onze koffer zonder dat je er steeds over heen moet springen. Ook hebben we een kamer die eigenlijk buiten is. Aan het eind van de gang is een deur waar je weer op een balkon buiten bent, en daar is alleen nog de ingang naar onze kamer. Vanaf ons echte balkon hebben we helaas alleen uitzicht op zee als je om de hoek van het gebouw heen kijkt, maar nu kunnen we de zee dus ook zien vanaf het balkon aan de voorkant, wat alleen niet prive is. Ook kan ik de zee zien door het badkamerraam als papa me optilt. Lucas van Foreest zit alleen op een kamer voor 4 personen en heeft wel uitzicht op zee! Maar goed, 2 jaar geleden hadden wij de mooiste kamer, met 4 balkons.
Internet kon je ook kopen in het hotel, dat zou in 90% van de kamers moeten werken. Bij ons werkt het dus alleen vanaf ons balkon. Dat is overdag prima, maar in de avond in het donker wel wat lastig.
Het eten is prima. Ze hebben een buffet met van alles, en ook veel taartjes als toetje. Ook het ontbijt en de lunch waren heel lekker, met veel keus. Ik heb al pasta en veel andere lekkere dingen gegeten. .
Na het avondeten gingen we met bijna de hele groep Dalmuti spelen, dat was heel gezellig. Papa had ondertusen de koffer uitgepakt, en ik kwam niet meer bij toen ik mijn kleren zag. Volgens mij had mama een foutje gemaakt met inpakken want er lagen 4 onderbroeken op mijn stapel die veel en veel te groot waren. Papa kende ze ook niet dus we dachten dat mama haar eigen ondergoed in de koffer had gedaan. De grootste lol van de dag was dus onderbroekenlol. Maar toen we vanmorgen telden kwamen we toch tot de conclusie dat ze van papa waren!
Na het prima ontbijt vanmorgen gingen we de speelzaal bekijken, die is op 5 tot 10 minuten lopen, dus veel beter dan 2 jaar geleden, toen we steeds met de bus moesten. Daarna lekker zwemmen omdat we toch nog niet konden voorbereiden, want er was nog geen indeling. De zee is heel lekker warm met hoge golven. Na de lunch was er een indeling en ging ik nog even voorbereiden met Ted. Ik speelde tegen Arzu Salim uit Roemenie. Ze had een rating van maar 1523, maar bij haar enige toernooi van dit jaar scoorde ze meer iets van 1700-1800. Ik kreeg een sterk centrum met veel ruimte, en ze ging het niet afbreken. Dus kwam ik heel goed te staan. Zij had een slechte dubbelpion en ik won 2 pionnen en later ook de partij.
Toen ging ik met Ted en Sipke analyseren en daarna terug naar het hotel. Vandaag hadden we patat met hamburgers bij het eten, dus dat bevalt nog steeds prima.
De eerste dag met reizen ging weer zoals ook in andere verslagen: de vliegtaxi was er veel te vroeg. We waren dus op Schiphol als tweede deelnemer. Alleen Willemijn was er al, en natuurlijk Ted, die er al een uur was. De andere deelnemers waren bijna allemaal te laat, zodat we lang moesten wachten.
De reis ging wel goed, we vlogen via Boedapest naar Varna, en daarna nog een stukje met de bus. Er zijn niet veel auto's op de weg in Bulgarije, maar we zagen nog wel wat mensen die zich nog met paard en wagen, of ezel en wagen vervoerden. Ook bij het hotel in Albena zien we veel wagens met paarden, maar dat is voor de toeristen.
Het hotel is best goed. Het ligt meteen aan het strand, alleen is onze kamer nogal klein. We hebben een vrij grote koffer, maar meestal past de koffer toch wel makkelijk op de kamer. Hier is het alleen lastig om een plekje te vinden voor onze koffer zonder dat je er steeds over heen moet springen. Ook hebben we een kamer die eigenlijk buiten is. Aan het eind van de gang is een deur waar je weer op een balkon buiten bent, en daar is alleen nog de ingang naar onze kamer. Vanaf ons echte balkon hebben we helaas alleen uitzicht op zee als je om de hoek van het gebouw heen kijkt, maar nu kunnen we de zee dus ook zien vanaf het balkon aan de voorkant, wat alleen niet prive is. Ook kan ik de zee zien door het badkamerraam als papa me optilt. Lucas van Foreest zit alleen op een kamer voor 4 personen en heeft wel uitzicht op zee! Maar goed, 2 jaar geleden hadden wij de mooiste kamer, met 4 balkons.
Internet kon je ook kopen in het hotel, dat zou in 90% van de kamers moeten werken. Bij ons werkt het dus alleen vanaf ons balkon. Dat is overdag prima, maar in de avond in het donker wel wat lastig.
Het eten is prima. Ze hebben een buffet met van alles, en ook veel taartjes als toetje. Ook het ontbijt en de lunch waren heel lekker, met veel keus. Ik heb al pasta en veel andere lekkere dingen gegeten. .
Na het avondeten gingen we met bijna de hele groep Dalmuti spelen, dat was heel gezellig. Papa had ondertusen de koffer uitgepakt, en ik kwam niet meer bij toen ik mijn kleren zag. Volgens mij had mama een foutje gemaakt met inpakken want er lagen 4 onderbroeken op mijn stapel die veel en veel te groot waren. Papa kende ze ook niet dus we dachten dat mama haar eigen ondergoed in de koffer had gedaan. De grootste lol van de dag was dus onderbroekenlol. Maar toen we vanmorgen telden kwamen we toch tot de conclusie dat ze van papa waren!
Na het prima ontbijt vanmorgen gingen we de speelzaal bekijken, die is op 5 tot 10 minuten lopen, dus veel beter dan 2 jaar geleden, toen we steeds met de bus moesten. Daarna lekker zwemmen omdat we toch nog niet konden voorbereiden, want er was nog geen indeling. De zee is heel lekker warm met hoge golven. Na de lunch was er een indeling en ging ik nog even voorbereiden met Ted. Ik speelde tegen Arzu Salim uit Roemenie. Ze had een rating van maar 1523, maar bij haar enige toernooi van dit jaar scoorde ze meer iets van 1700-1800. Ik kreeg een sterk centrum met veel ruimte, en ze ging het niet afbreken. Dus kwam ik heel goed te staan. Zij had een slechte dubbelpion en ik won 2 pionnen en later ook de partij.
Toen ging ik met Ted en Sipke analyseren en daarna terug naar het hotel. Vandaag hadden we patat met hamburgers bij het eten, dus dat bevalt nog steeds prima.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten